Monday, October 29, 2007

ஞாநி எழுதியது சரிதானா?

-சாவித்திரிகண்ணன்
'விருப்பப்படி இருக்கவிடுங்கள் என்று ஆனந்தவிகடனில் ஞாநி எழுதிய கட்டுரை பலத்த சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியுள்ளது. 'இது நயவஞ்சகமான கட்டுரை' என, கவிஞர் இளையபாரதியின் முன்முயற்சியில் தீம்புனல் அமைப்பு தமிழின் மிக முக்கிய படைப்பாளிகளைக் கொண்டு சென்னையில் கண்டன கூட்டம் நடத்தியது.
"அவர் அப்படி என்ன தவறாக எழுதிவிட்டார்... இவ்வளவு வயதான கருணாநிதி இன்னும் தன் உடம்பை வருத்திக் கொள்ளவேண்டுமா...? என்றுதானே ஆதங்கப்பட்டார்..?" ஒரு எழுத்தானுக்கு கருத்துச் செல்லும் உரிமை இல்லையா? மாறுபட்ட கருத்தை சொன்னால் கூட்டம் போட்டு மிரட்டுவதா..? இதெல்லாம் ரொம்ப அதிகமாக இருக்கிறதே...?"
"இன்றைக்கு அவர் விமர்சிக்கப்படுவதை பொருட்படுத்தாமல் இருந்தால் இதே நிலைமை மற்ற எழுத்தாளர்களுக்கும் அல்லவா ஏற்படும்...?"
"ஞாநி இருப்பதை போல கருணாநிதி ஒய்வு எடுக்கவேண்டும் என்பதிலேயே எனக்கு முழுக்க,முழுக்க உடன்பாடுதான்!" இது போன்ற எதிர்வினைகளையும் நான் எதிர்கொண்டேன்.
சரி, ஞாநியின் இந்தக் கட்டுரை நியாயமான எழுத்துதானா? என்று பார்ப்போம். இந்தக் கட்டுரையின் ஆரம்பம் முதல் இறுதிவரை கருணாநிதி மற்றவர்களால் -அதாவது குறிப்பாக அவரது குடும்பத்தாராலும், கட்சிக்காரர்களாலும்- நிர்பந்தப்படுத்தி வேலை வாங்கப்படுவதாகவும், அவரது விருப்பதிற்கு மாறாக அவர் முதலமைச்சர் பொறுப்பேற்க நிர்பந்திக்கப்பட்டிருப்பதாகவும் உருகி, உருகி எழுதப்பட்டுள்ளது. "அவர் வதைக்கப்படுவதை, வதைபடுவதை பார்த்துக் கொண்டு இருக்க பொறுக்க வில்லை..." என்றும் கட்டுரையாளர் குமுறுகிறார். "யார் நிமித்தம் அவர் இந்த முட்கிரிடத்தை தரித்திருக்கவேண்டும்..." என்றும் கேட்கிறார். இதில் ஏதேனும் உண்மை உள்ளதா?
கருணாநிதி ஒய்வுக்கான வயதுடையவர் என்பதில் யாருக்கும் இருவேறு கருத்துக்கு இடமில்லை. ஆனால் கருணாநிதி நீண்டநெடுங்காலம் அரசியல் அதிகார மையத்தில் திளைப்பவர் -இடைவிடாது அதிலே உழல்பவர், அரசியல் அதிகாரத்தை கைகொள்ளுவதிலே தான் பலத்தையும், ஊக்கத்தையும் பெறுகிறார். கட்டுரையிலேயே உள்ளது போல் ஒருநாளைக்கு 18மணிநேரம் உழைப்பதிலே உற்சாகமும், இன்பமும் கொள்பவராக இருக்கிறார். தன் இறுதி மூச்சுள்ளவரை தமிழக அரசியலின் அச்சாணியாக இருப்பதில் விடாப்பிடியாக,விருப்பமுள்ளவராகத் தான் அவர் வெளிப்படுகிறார். விருப்பப்படி தான் மாநிலத்திலும், மத்தியிலும் ராஜதந்திர அரசியல் நடத்தி செல்வாக்கின் உச்சத்திலேயே சிலிர்ப்போடு உலாவருகிறார். தன் விருப்பத்தை, வெளிப்படுத்துவதிலும், செயல்படுத்துவதிலும், அடைந்தே தீருவது என்பதிலும் இன்றும் பல அரசியல்வாதிகளுக்கு முன்மாதிரியாக விளங்கி கொண்டிருக்கிறார்.
இப்படிப்படட ஒருவருக்கு ஒய்வு தருவது தான் தண்டனையாகும் 'தான் ஒய்வுக்குரியவல்ல.. அப்படி யாரும் தன்னை நினைக்கக் கூட அனுமதிக்க முடியாது' என்பதாக, எல்லாம் தன்னை மையப்படுத்தி சுழல்வது என காய்நகர்த்திக் கொண்டிருக்கிறார் கருணாநிதி.
இப்படிப்பட்டவரை அழகிரியும், ஸ்டாலினும், கனிமொழியும் ஏதோ சாட்டை எடுத்துக் கொண்டு வேலைவாங்குவது போலவும், கட்சி நிர்பந்திப்பது போலவும் ஞாநி எழுதியிருப்பது உண்மைக்கு மாறானது. அதுவும் அவருக்கே அவரைப்பற்றி தெரிந்து கொள்ள முடியாத ஒன்றை, அவருக்கு நெருக்கமானவர்களே உணரத் தவறிய ஒன்றை தான் எடுத்துச் சொல்லி புரியவைப்பது போல உருக்கமாகவும், சென்டிமெண்டாகவும் எழுதியிருப்பது நேர்மையான அணுகுமுறையல்ல.
ஆனால் கருணாநிதி அரசியலில் இருந்து ஓய்வு பெறவேண்டும் என்றும், அவர் ஆற்றல் மிக்க அடுத்த தலைமையை உருவாக்கி அவர்களிடம் பொறுப்பை ஒப்படைத்திருக்க வேண்டும் என்றும் ஞாநி கருதுவாரேயானால் அதை நேர்படச் சொல்லி இருக்கலாம். இதில் பலருக்கு உடன்பாடு இருக்கவாய்ப்பண்டு. இதை யாரும் மேடை போட்டு பேசியோ, இவ்வளவு தீவிராக எதிர்த்தோ எழுதியிருக்க மட்டார்கள்.
ஆனால் இல்லாத ஒரு சூழலை மிகவும் நுட்பமாக, வஞ்சமாக, உருக்கமாக எழுதி கட்டமைக்க முயலுவது கயமைத்தனம் தானே... இந்த நிலையில், 'பேசாப் பொருளை பேச நான் துணிந்தேன்' என்று பாரதியை துணைக்கழைக்கிறார். பாரதியார் புதிய ஆத்திசூடியில், 'நேர்படப்பேசு', 'பொய்மை இதழ்' 'வெடிப்புறப்பேசு' என எழுதியுள்ளார். பாரதியை கொண்டாடுவது போல் தோற்றம் காட்டும் ஞாநியிடம் இந்த குணம் எதுவுமில்லையே...
இருந்திருந்தால் , அமெரிக்காவில் சிகிச்சை பெற்றுத் திரும்பி பேசமுடியாமல் ஒய்வு தேவைப்படும் நிலையிலிருந்த எம்.ஜி.ஆரை அவரது கட்சிக்காரர்கள் நிர்பந்தித்து முதலமைச்சர் பொறுப்பு ஏற்க வைத்தபோது இப்படி ஒரு உருக்கமான கட்டுரை எழுதியிருப்பார். இருந்திருந்தால், தான்எங்கு தங்கியிருக்கிறேன், என்னசெய்கிறேன் என்ற வெளிப்படைத் தன்மை இல்லாமல் அடிக்கடி ஹைதராபாத், மாமல்லபுரம் பங்களா, குளிர்வாசஸ்தலங்கள் எனச் சென்றுவிடும் ஜெயலலிதாவை, 'நிரந்தர ஒய்வு எடுத்துக் கொள்ளவேண்டியது தானே' என்று கேட்கத் துணிந்திருப்பார்.
அ.தி.மு.கவிலிருந்து வெளியேற்றப்படடவர்களிடமிருந்தும் அ.தி.மு.கவிற்குள்ளே இருப்பவர்களிடமிருந்தும் அவ்வப்போது புழுக்கமாக வெளிப்படும் ஒரு சொல்லாடல் "ஜெயலலிதா, 'சசிகலா குடும்பத்தின் சூழ்நிலைக் கைதியாக இருக்கிறார்" என்பதாகும். 'சசிகலா குடும்பத்தினரால் ஜெயலலிதா சூழ்நிலைக் கைதியாக இருக்கிறாரா இல்லையா?' என்பதை ஆராயத் துணியாதவர் அந்த குற்றச்சாட்டை சற்றும் நியாயமில்லாமல் கருணாநிதி மீது வைக்கவேண்டிய நோக்கம் என்ன?
மேலும், இது நாள்வரை கருணாநிதியைப்பார்த்து, "குடும்ப அரசியல் செய்பவர், வாரிசை பதவியில் அமர்த்த துடிப்பவர்" என்று விமர்சனம் வைத்துவிட்டு, இன்று தி.மு.க வினரிடமே' ஸ்டாலினை முதலமைச்ராக்க உங்களுக்கு என்ன தயக்கம்' என்று சிபாரிசு செய்வது ஏன்? ஸ்டாலின் முதலமைச்சராவதில் ஞாநிக்கு எப்போது உடன்பாடு ஏற்பட்டது?
ஒர் அரசியல் விமர்சகராக அவர், கருணாநிதியின் முதுமை காரணமாக தமிழக அரசு நிர்வாகம் எப்படி பாதிப்புக் குள்ளாகிறது... என்றோ, அதனால் மக்கள் பெற்றுவரும் இன்னல்கள் எவை என்றோ, ஆதாரங்களைத் திரட்டி எழுதியிருப்பாராயின் அந்த கருத்திலே நானும் உடன்படத் தயங்கமாட்டேன்.
இந்த கட்டுரைக்கு, "என்விருப்பபடி கருணாநிதியை இருக்கவிடுங்கள்' என்று தலைப்பட்டிருக்கலாம் ஞாநி. ஆனந்தவிகடன், "விருப்பப்படி எழுதிக் கொள்ளுங்கள்...' என்று ஞாநியிடம் பெருந்தன்மை காட்டியதற்காக அவர் விரும்பத்தகாத விளைவுகளை, தர்மசங்கடத்தை விகடனுக்கு ஏற்படுத்தி தந்திருக்க வேண்டாமே...!

Monday, October 22, 2007

கண்ணதாசனை பேச மறுத்தார் கவிஞர்(?) பா.விஜய்

சாவித்திரிகண்ணன்
காலத்தால் அழியாத திரைப்படங்களை காற்றில் மிதந்துவரும் காவியங்களாய் தமிழ் உலகிற்கு தந்து சென்றவர் கவியரசர் கண்ணதாசன். கவிஞரின் பாடல்களுக்கு இசை வடிவம் தந்த அவரது இணைபிரியாத நண்பரும், இசை அமைப்பாளருமான எம்.எஸ். விஸ்வநாதன் அவர்கள் கண்ணதாசன்-விஸ்வநாதன் அறக்கட்டளை சார்பில் ஆண்டுதோறும் கவியரசர் பிறந்த தினத்தன்று விழா கொண்டாடி வருகிறார்.
இந்த ஆண்டு இவ்விழாவிற்கு கிருஷ்ணராஜ வாணவராயர் தலைமை தாங்கினார். துக்ளக் ஆசிரியர் சோ, ஏ.வி.எம்.சரவணன், மலேசியா பாண்டித்துரை, எஸ்.பி.முத்துராமன், கவிஞர் சாமி பழனியப்பன் உள்ளிட்ட பலர் கலந்து கொண்ட இந்த நிகழ்விற்கு சிறப்பு பேரூரையாற்ற கவிஞர்(?) பா.விஜய் அழைக்கப்பட்டிருந்தார். கவனிக்கவும் அவர் மட்டுமே சிறப்புரை; ஆகவே, மேற்படி பெரியவர்களின் பேச்சுக்குப்பிறகு கவிஞர் பா.விஜய் சிறப்புரையாற்ற ஒலிபெருக்கி முன் வந்தார். முதலில் மேடையில் அமர்ந்திருக்கும் பெரிய வி.ஐ.பிகளின் மேல் தான் வைத்துள்ள மரியாதையை வெளிப்படுத்தும் வகையில் விரிவாகப்பேசினார். பிறகு மேடைக்கு கீழே உட்கார்ந்துள்ள கவிஞர் வாலி உள்ளிட்ட வி.ஐ.பிகளையும் வியந்து புகழ்ந்தார். பிறகு தன்னைப்பற்றியும், தன்னுடைய சாதனைகள் பற்றியும் கூறினார். பிறகு முதல்வர் கருணாநிதி தனக்கு கவிஞர் கண்ணதாசன் விருது வழங்க இருப்பது பற்றியும் கூறினார். தான் நடிகராக அவதாரமெடுத்துள்ளதையும் கூறினார்.(நவீன ரஷ்ய இலக்கியத்தின் பிதாமகனான மக்சீம் கார்க்கியின் உன்னதமான புரட்சிகர நாவல் தாய். உலகில் அதிகபட்ச வாசக நெஞ்சங்களை வசீகரித்த இந்த நாவலை கவிதை நடையில் எழுதுவதாக, அது கவிதையாகவும் இல்லாமல், கட்டுகோப்பான கதையாகவுமில்லாமல் சிதைத்தார் கருணாநிதி அதை இப்போது சினிமாவாகவும் எடுத்து சீரழித்து திருவதென்று அதில் பா.விஜயையும் கதாநாயகனாக்கியுள்ளனர். இதை பிறகு விவாதிப்போம்)எப்போது இவர் கவிஞர் கண்ணதாசனைப் பற்றி உணர்வுபூர்வமாக சொல்லப் போகிறார் என்ற எதிர்பார்ப்புகள் கூடிய நிலையில் ஒரு சிலவரிகளில் அவரைப் பற்றிப் பேசும் தகுதி எனக்கு இன்னும் இல்லை" என்று கூறி பேச்சை முடித்துக்கொண்டார். கவிஞர் பா.விஜய். தமிழ்நாட்டில் ரிக்ஷா தொழிலாளி தொடங்கி காய்கறிகாரக் கிழவி வரை கண்ணதாசன் பாடல்களால் தங்களுக்கு ஏற்பட்ட தாக்கங்களை, அனுபவரீதியாக, உணர்வுபூர்வமாக சர்வசாதரணமாக பேசிவிடுவார்கள். நாள்தோறும் பேசிக்கொண்டும் இருக்கிறார்கள்.
இன்றைய திரைப்பாடலாசிரியர்களில் யாருமே கவிஞர் கண்ணதாசனின் தாக்கம் இல்லாமல் பாட்டெழுத வந்திருக்கவே வாய்ப்பில்லை என்பது மறுக்கமுடியாத நிதர்சனம். அப்படியிருக்க பா.விஜய் அவர்களை கவியரசர் எப்படி பாதிக்காமல் போனார் என்பது பார்வையாளர்கள் அனைவரிடமிருந்தும் முணுமுணுப்பாக வெளிப்பட்டதைக் காணமுடிந்தது.
"அரிய ஒரு வாய்ப்பை இப்படி அலட்சியப்படுத்திவிட்டாரே.... "என்றனர் சிலர்.
"இவரு காரியக்கார மனுஷன். இருக்கிறவங்க அத்தனைப்பேரையும் 'ஐஸ்' வைத்து அழகாக பேசினார். தன்னைப்பற்றியும் 'பில்டப்' பண்ணிக்கிட்டாரு. இல்லாத கண்ணதாசனைப் பற்றிப்பேசி அவருக்கென்ன பிரயோஜனம்னு நினைச்சிருக்கலாம்..." என்றனர் மற்றும் சிலர்.
"கவிஞர் வைரமுத்துவையும் பேச அழைத்திருந்தோம். பா.விஜய் பேசும் மேடையில் நான் பேசவிரும்பவில்லை..." என வைரமுத்து கூறிவிட்டார்." என வருத்தப்பட்டுக்கொண்டார் நிகழ்ச்சி ஏற்பாட்டாளர்களில் ஒருவர். அந்தக்காலத்தில் கவிஞர். கண்ணதாசன் போன்றவர்களெல்லாம் இது போன்ற நெளிவு, சுளிவுகற்ற நிதர்சனமான மனிதராகத்தான் இருந்துள்ளனர்.
கவிஞர் உணர்ச்சிப்பிழம்பானவர். விளைவுகளைப்பற்றி கவலைப்படமாட்டார். லாப நஷ்டங்களை யோசிக்கமாட்டார்.
அவருடைய கோபத்திற்கு அன்றைக்கு திரையுலகில் கோலோச்சிக் கொண்டிருந்த நடிகர்கள் சிவாஜி கணேசன், எம்.ஜி.ஆர், கலைவாணர் என்,எஸ்.கே,கலைஞர் கருணாநிதி.... என யாருமே விதிவிலக்கில்லை. தான் மிகவும் மதித்துபோற்றிய பெருந்தலைவர் காமராஜரிடம் வேறுபாடு ஏற்பட்ட போதிலும் கூட அதை வெளிப்படுத்த தயங்காதவராகவே வாழ்ந்தார் கண்ணதாசன்.
கவிதை என்றும் தொழில்நுட்பம் கைவரப்பெற்றவர்கள் எல்லோரும் கவிதை எழுதலாம். நிறைய வாய்ப்புகள் பெறலாம், சம்பாதிக்கலாம். ஆனால் உண்மையில் கவிதையாகவே வாழ்வது என்பது கண்ணதாசனுக்குத்தான் சாத்தியமானது.
பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரமும், கண்ணதாசனும் ஒருவருக்கொருவர் கடும் போட்டியாளர்களாக பார்க்கப்பட்ட காலத்தில் கூட இருவருக்குமிடையே ஆரோக்கியமான தோழமை நிலவியது.
'பாகப்பிரிவினை படத்தில் தனக்கு தாலாட்டுப்பாடல் எழுதவராது' என்ற பட்டுக்கோட்டை, "அண்ணன் கண்ணதாசன் தான் தாலாட்டை அழகாக எழுதுவார். அவரிடமே கேட்டு வாங்குங்கள்" என்றும் சொன்னார். "ஏன் பிறந்தாய் மகனே ஏன் பிறந்தாயோ..
நான் பிறந்த காரணத்தை
நானே அறியும் முன்பு..."
என்று கவிஞர் எழுதிய பல்லவியை பார்த்துவிட்டு, கண்ணதாசன் மீதிருந்த கோபத்தை, பழைய சச்சரவுகளை மறந்துவிட்டு அவரை கட்டியணைத்து உச்சி முகர்ந்தாராம் சிவாஜி.
இதற்குப் பிறகு தான் சிவாஜி படமென்றால் பாடல்கள் கண்ணதாசன் என்பது எழுதப்படாத விதியானது. இந்த பாலத்தை உருவாக்கிய பட்டுக்கோட்டையாரோ தன் பலத்தை மட்டுமே நம்பி இருந்தார். யார் வாய்ப்பையயும் கெடுத்து தனக்கு வாய்ப்பை உருவாக்கி கொண்டவரல்ல அவர்.
அதனால் தான் அவர் இறந்த போது கலங்கி மனம் துடித்து கண்ணதாசன் இப்படி எழுதினார்.
கல்யாண சுந்தரனே
கண்ணியனே! ஓர் பொழுதும்
பொல்லாத காரியங்கள்
புரியாத பண்பினனே
தன்னுயிரைத் தருவதனால்
தங்கமகன் பிழைப்பானோ?
என்னுயிரைத் தருகின்றேன் எங்கே என் மாகவிஞன்?
பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரத்தின் மறைவால் ஏற்பட்ட சூனயத்தை, என்னைக் கொண்டே சினிமா உலகம் நிரப்பிற்று. அதில் எனக்கு ஆவணம் வரவில்லை.
ஆசையே பெருக்கெடுத்தது... என் ஆயுள் காலம்வரை மறக்க முடியாத பெயர் கல்யாணசுந்தரம். என்றவர் கண்ணதாசன்.
தமிழ் திரை உலகில் நீண்ட நெடிய வரலாற்றில் மதுரகவிபாஸ்கரதாஸ்,பாபநாசம் சிவன் தொடங்கி உடுமலை நாராயணகவி, மருதகாசி, தஞ்சைராமய்யாதாஸ், கு.மா. பாலசுப்பிரமணியன்,கே.பி,காமாட்சி, கம்பதாசன், கு.சா.கிருஷ்ணமூர்த்தி, முத்துலிங்கம்... என எவ்வளவோ பிரபல பாடல்களை எழுதி குவித்தவர்கள் இருந்துள்ளனர்.
கவிஞர் வாலியும் கூட கண்ணதாசனைவிட அதிக பாடல்களை எழுதிவிட்டார். ஆனால் அவர் கண்ணதாசனின் நகல் போல வலம் வந்ததால், 'ஒரிஜினாலிட்டி' இல்லாதவராகவே அறியப்பட்டார்.
"மெட்டுக்கள் கருத்தரித்து மெல்லவே இடுப்புநோக துட்டுக்குத் தகுந்தவாறு முட்டையிடும் பெட்டைகோழி" என்று தன்னைத்தானே விமர்சிக்கவும் வாலி தயங்கியதில்லை. இந்த சுயம் உணர்தலே அவரை இவ்வளவுகாலம் வெற்றிகரமான திரைப்படலாசிரியராக்கியுள்ளது எனலாம்.
எவ்வளவு தான் வாய்ப்புகள் பெற்றாலும், புகழ் கிடைத்தாலும், விளம்பரங்களில் மிதந்தாலும் 'கவிஞன்' என்பதாக வெகுசிலரைத் தான் காலம் அங்கீகரிக்கிறது.

இசையில் சிறந்த தமிழகத்தில் இசைபல்கலைக் கழகம்

சாவித்திரிகண்ணன்
சமீபத்தில் கலைஞரின் 'உளியின் ஒசை' என்ற திரைப்படத்துவக்க விழாவில் இசைஞானி இளையராஜாவின் வேண்டுகோளை ஏற்று தமிழக முதல்வர் கருணாநிதி, இசைப்பல்கலைக் கழகம் ஒன்றை தமிழகத்தில் நிறுவ இசைவு தெரிவித்துள்ளார்.
"இந்த இசைப்பல்கலைக்கழகம் தமிழகம், இந்தியாவுக்கு மட்டுமல்ல உலகம் முழக்க இருப்பவர்களுக்கும் பயன்படும் வகையில் அமைக்கப்படும்" என்று முதல்வர் கூறியுள்ளது கவனிக்கத்தக்கது. இசையானதுமொழி எல்லைகளைக் கடந்தது என்றவகையில் இந்த அறிவிப்பு பெரும் மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது. அதே சமயத்தில் உலகிலேயே தமிழிசை தான் மிகவும் தொன்மையானது என்பதும், தமிழர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையோடு இசையையும் இணைத்து இசைபட வாழ்ந்தவர்கள் என்பதும் உலகில் வேறு எவருக்குமில்லாத சிறப்பாகும்.
மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே முதல் தமிழ்சங்கம் கண்டபோதே இசைச்சங்கமும் கண்டது தான் தமிழினம். அக்கால இலக்கியங்களில் இசைப்ற்றிய அரியசெய்திகள் உள்ளன. துயில் எழுந்தும் பாடுவதற்கு சிலவும், நண்பகலில் பாடுவதற்கு பத்துப்பண்களும், இரவுக்கேற்ற இனிய பண்கள் எட்டு என்றும் தமிழறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். 'சரிகமபதநி'- என்பதற்கு சட்சமம், ரிஷபம், காந்தாரம், மத்திமம், பஞ்சமம், தைவதம், நிசாதம் என்பதே அர்த்தம். இது தமிழில் குரல், துத்தம், கைக்கிளை, உழை, இனி, விளரி, தாரம் என ஏற்கெனவே விவரிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதே தமிழ்இசை ஆராய்ச்சியாளர்களின் கூற்றாகும்.
நமது பக்தி இலக்கியங்களான தேவாரம், திருவாசகம, திருவருட்பா போன்றவையாவுமே இசைவடிவங்கள் தாம்! சிலப்பதிகாரம் மணிமேகலை உள்ளட்டவையும் வெறும் காவியங்களல்ல. இசைக் காவியங்கள் தாம்!
பிறந்த குழந்தைக்கு தாலாட்டு, நாற்றுநாட்டால் ஒரு பாட்டு, ஏர்உழுதால் ஒரு பாட்டு, நெசவுநெய்தால் ஒரு பாட்டு, செத்தால் ஒப்பாரி என தமிழர்களின் வாழ்வே இசை மயம்தான்! அப்படிபட்ட தமிழ்நாட்டில் தமிழிசை மறக்கப்பட்டுக் கொண்டுள்ளது. மறைந்து கொண்டுமுள்ளது. இவற்றை மீட்டெடுக்கும் முயற்சியாக இந்த இசைப்பல்கலைக் கழகம் திகழவேண்டும் என்பதே அனைவரின் எதிர்பார்ப்பு.
"சங்கீதத்திலும், சாகித்தியத்திலும் சிறந்த வித்வான்கள் பலர் தமிழில் கீர்த்தனைகள் இயற்றி உள்ளனர். அவற்றை பாடவோ, பாராட்டவோ யாரும் இல்லாததால் காலப்போக்கில் இவை போன்ற ஆயிரக்கணக்கான கீர்த்தனங்கள் அழிந்துபோயின" என 100 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தமிழ்தாத்தா உ.வே.சாமிநாதய்யர் வருத்தப்பட்டுள்ளார்.
நமது மார்கழி மாத இசைவிழா கச்சேரிகளில் சங்கீத மும்மூர்த்திகளான தியாகய்யர், முத்துசாமி தீட்சிதர், சாமா சாஸ்திரிகள் போன்றவர்களின் தெலுங்கு பாடல்களையே பெரும்பாலும் பாடுகிறார்கள். தவறில்லை. அதே போல் தமிழ் மூம்மூர்த்திகளான முத்துதாண்டவர், மாரிமுத்துபிள்ளை, அருணாச்சல கவிராயர் மற்றும் கோபாலகிருஷ்ண பாரதியார், கனம்கிருஷ்ணய்யர், மகாகவிபாரதி ஆகியோர்களின் பாடல்களையும் பாடவேண்டும் என்று ரசிகமணி டி.கே.சி, ராஜாஜி, கல்கி, பாரதிதாசன், செட்டிநாட்டரசர் போன்றவர்கள் வலியுறுத்தி வந்துள்ளனர். எனினும் இது இன்று வரை கைகூடவில்லை.
1943-ல் செட்டிநாட்டரசர் முயற்சியில் தமிழ்இசைச் சங்கமம் ஆரம்பித்தது முதல் ஏதோ ஒரளவு தமிழ்இசையும் காப்பாற்றப்பட்டு வருகிறது. சுதா ரகுநாதன், கே.ஜே.ஜேசுதாஸ், மதுரை டி.என்.சேஷகோபாலன், சீர்காழி சிவசிதம்பரம்... போன்ற இசைக்கலைஞர்கள் தமிழிசைக்கு தக்க பங்களிப்பை தந்துகொண்டுள்ளனர். பா.ம.க தலைவர் டாக்டர்.ராமதாசும் தமிழ்இசைக்கு வருடந்தோறும் மேடை அமைத்து வாய்ப்பு தந்து கொண்டிருக்கிறார்.ஆனால் அரசாங்கம் சார்பில் இதற்கான முயற்சிகள் இதுவரை எடுக்கப்படவில்லை. இனி இநத இசைப்பல்கலைக்கழகமாவது மறைந்து கொண்டிருக்கும் தமிழிசைக்கு மறுவாழ்வு தரவேண்டும். உலகமெல்லாம் தமிழிசையின் பெருமைகளை கொண்டு செல்லவேண்டும். நாட்டுபுற இசைக்கு நல்லதோர் எதிர்காலம் ஏற்படுத்தவேண்டும்.
கர்நாடக சங்கீதம், இந்துஸ்தானி இசை, மேற்கத்திய இசை,... போன்ற எல்லா இசை பிரிவுகளுக்கும் தனிதனித்துறை உருவாக்கப்பட்டு அவை தழைத்தோங்க, பல சந்ததிகளுக்கு சங்கிலி தொடர் போலச் செல்ல இசைப் பல்கலைகழகம் விதையூன்ற வேண்டும்!
உலக முழுவதுமுள்ள இசையை தமிழர்களுக்கு அறிமுகம் செய்யவேண்டும். இசைஞானி இளையராஜா அவர்களையே இநத இசை பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக முதல்வர் நியமித்தால் அவர் தமிழர்களின் கனவையெல்லம் தரணியெங்கும் சாத்தியப்படுத்தி விடுவார்.

காந்தியும், தமிழர்களும்

சாவித்திரிகண்ணன்
'சத்யாக்கிரகம்' சென்ற நூற்றாண்டின் வரலாற்றில் சிதைக்க முடியாததோர் மாபெரும் வெற்றிப் பதிவாகிவிட்டது. சத்யம் என்றால் உண்மை. அது அன்பை அடியொற்றியதாகும்.
ஆக்கிரகம் என்றால் உறுதி வாய்ந்த சக்தி. 'சத்யாகக்கிரகம்' என்பதற்கு உண்மையின் ஆற்றல்' என்று பொருள். நம்மை எதிரியாக எண்ணுபவர்களை அன்பு, தூய்மை, பணிவு, நாணயத்தால் வென்றெடுப்பதே சத்யாகிரகமாகும்.
இருபதாம் நூற்றாண்டில் சத்யாகிரகத்தை உலகிற்கு சாத்தியப்படுத்தியவர் அண்ணல் காந்தியடிகள். 1906 செப்டம்பர் 11ல் அது பரிணமித்தது. தென்ஆப்பிரிக்காவில் ஜோகன்ஸ் பர்க் நகரில் எம்பயர் தியேட்டரில் திரளாக குழமியிந்த இந்தியர்கள் மத்தியிலே அண்ணலால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதே சத்யாகிரகம்.
இனவெறிக்கு எதிராக தென்ஆப்பிரக்காவில் காந்தி ஒரு தீவரமான நிலைபாட்டை எடுக்க காரணமாய் அமைந்தவர் பாலசுந்தரம் என்ற தமிழரேயாவார். இனத்துவேஷத்தின் காரணமாக அடித்து நொறுக்கப்பட்ட பாலசுந்தரம், இந்திய வழக்கறிஞரான காந்தியை அணுகி கண்ணீர் மல்க விவரித்ததிலிருந்து காந்திக்கு தென் ஆப்பிரிக்காவில் ஒப்பந்தகூலிகளான இந்தியர்கள் படும் இன்னல்கள் தெரியவந்தது. பாலசுந்திரத்திற்காக வாதாடி அவரை பாதுகாத்ததின் மூலம் காந்தி தென்ஆப்பிரிக்காவில் வாழ்ந்த தமிழர்களின் நம்பிக்கை நட்சத்திரமானார்.
தென்ஆப்பிரிக்கத் தமிழர்களுக்காக 'இந்தியன் ஒபினியன்' என்ற இதழை தமிழிலும் நடத்தினார். இக்கால கட்டத்தில் தமிழ் கற்க ஆரம்பித்த காந்தி, அன்றைய தமிழகத்தின் செய்திகள் மற்றும் தலைசிறந்த பிரமுகர்களை இந்தியன் ஒபினியனில் எழுதிவந்தார்.
தமிழகத்தில் திலகருக்கு இணையாக மாபெரும் தேசபக்த எழுச்சியை உருவாக்கிய வ.உ.சி பற்றியும், சிறைமீண்டு சிதம்பரனார் செய்து வந்த தொண்டுகள் பற்றியும் மிக உயர்ந்த அபிப்ராயம் கொண்டிருந்த காந்தி, தென்னாப்பிரிக்காவிலிருந்து நிதிதிரட்டி தென்நாட்டு திலகருக்கு அனுப்பி உதவினார்.
தென்ஆப்பிரிக்கசத்யாகிரகம் அங்கு குடியேறிவாழ்ந்த இந்தியர்களுக்காக ஆரம்பிக்கபட்டதென்றும், போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டவர்களில் தமிழர்களே மிகுதியானவர்கள் என்றும் காந்தியடிகள் தமது சொற்பொழிவுகளிலும்,கட்டுரைகளிலும் பலமுறை பதிவுசெய்துள்ளார்.ஆகவே தான் அவர் தென்ஆப்பிரிக்க போராட்டத்திற்கு ஆதரவு கேட்டு முதன்முதலில் 27 வயது இளைஞராக 1896ல் தமிழகத்தில் பிரசாரம் செய்தார். அப்போது பச்சையப்பன் மண்டபத்தில் நடந்த பொதுக்கூட்டத்தில் பேசிய காந்தி, "தமிழர்கள் ஒரு சிறு அவமதிப்பையும் சந்தித்து கொள்ளாத இனத்தினர்" என்றார்.
தென் ஆப்பிரிக்கா போராட்டத்திற்கு இந்தியாவிலேயே தமிழகத்தில் தான் காந்திக்கு தார்மீக ஆதரவு பெருகியது. அன்று தமிழகத்தலிருந்து தென்னாப்பிரிக்காவிற்கு நிதிஉதவி அனுப்பி ஆதரவளித்தவர்கள் ஜி.ஏ.நடேசன், அன்னிபெசன்ட், எஸ். சுப்பிரமணிய ஐயர்....போன்றபலர்! அதேபோல் காந்தியின் தென்ஆப்ரிக்க போராட்டத்தில் நாடுகடத்தப்பட்டும், சிறைச்சாலைகளில் நோயுற்றும், ஏராளமான தமிழர்கள் இறந்துள்ளனர். அவர்களில் தில்லையாடி வள்ளியம்மை, நாராயணசாமி, நாகப்பன் போன்றோர் குறிப்பிடத்தக்கவர்களாவர். டிரான்ஸ்வாலில் கந்தியின் கட்டளைக்கேற்ப தடையைமீறி பிரவேசித்த போராட்டத்திற்கு தலைமை தாங்கியது தம்பிநாயுடு என்ற தமிழராவார். இதனாலெல்லாம் தான் தமிழர்களை சந்திக்கும்போது ரத்தபாசத்துடன்கூடிய சகோதர உணர்வுக்கு தான் ஆட்படுவதாகவும், அவர்களின் அர்பணிப்பு,வீரம்,எளிமை ஆகியவை தன்னை மிகவும் ஆகிர்ஷித்த தென்றும்காந்தி எழுதியுள்ளார்.
தென் ஆப்பிரிக்கபோராட்டத்தில் வெற்றிஈட்டிய பின் தமிழகத்திற்கு 1915ல் வந்தபோது காந்தி தம்பதியருக்கு தமிழகத்தில் தடபுடலான வரவேற்பளிக்கப்பட்டது. அப்போது சென்னை விக்டோரியா மண்டபத்தில் பேசியகாந்தி, "தென்ஆப்பிரிக்கவிடுதலை போராட்டத்திற்கு இறைவனால் தேர்ந்தெடுத்து அனுப்பப்பட்டவர்கள் தான் தமிழர்கள்.....எந்தவித பலனையும் எதிர்பாராமல் பணியாற்றிய அந்த எளிய தமிழர்கள் தான் எனக்கு உணர்வூட்டினார்கள்.அவர்களெல்லாம் தியாகம் செய்ய எங்களுக்கு புகழ்கிடைத்தது" என்றார்.
இப்படி பேசுமிடங்களில்மட்டுமல்ல, எழுத்திலும் பலமுறை தன்னுடைய போராட்டங்களுக்கெல்லாம் அதிகளவில் தோளோடு தோள் நின்று அளப்பரிய தியாகத்தையும், அரிதினும் அரிதான உயிரையும், தமிழர்களே தந்தனரென்றும், 'இந்த அனுபவங்களை என்னுடைய வாழ்நாள் இறுதிவரை கருவூலம்போல் போற்றுவேன்' என்றும் காந்தி எழுதியுள்ளார்.
காந்தி ஆகமதாபாத் அருகே 'கோச்ரப்' கிராமத்தல் ஆசிரமம் அமைத்தபோது அதில் அவரோடு சேர்ந்து முதன்முதலில் தங்கி பணியாற்றியவர்கள் 25பேர். அதில் 13பேர் தமிழர்களாவர். அவரது சொந்த மாநிலமான குஜராத்தியினரை விட தமிழர்களே அதிகமாயிருந்தது கவனிக்கத்தக்கது. சபர்மதி ஆசிரமத்தில் தமிழ் பள்ளிகூடம் ஒன்றையும் காந்திநடத்தினார்.
காந்தியடிகளின் ஒத்துழையாமை இயக்கத்திற்கு தமிழக மக்களிடையே தன்னிகரற்ற ஆதரவு நிலை இருந்தது. மாணவர்கள் படிப்பை துறந்தனர். தேசப்பற்றுள்ளோர் அரசுவேலைகளை, பதவிகளைத் துறந்தனர். காந்திஅறிவித்த கள்ளுகடை மறியல் போராட்டத்தில் அந்நாளில் சென்னையிலிருந்த 9000 சாராயக்கடைகளை ஏலம் எடுக்க ஆளின்றி 6000க்கு மேற்பட்டவைகள் அடைக்கப்பட்டன. பல தாலுகா,ஜில்லாபோர்டுகள் தென்னை, பனை, மரங்களை கள்ளிறக்க குத்தகைக்கு விடுவதில்லை என தீர்மானம் இயற்றி லாபத்தை புறக்கணித்தன. கிராமங்களில் குடிகாரர்களை புறகணிப்பதும் நடந்தேறின. இவையாவும் இன்று நினைத்துப் பார்க்கவியலாத அதிசயங்களாகும்.
அதேபோல் காந்தியடிகள் தண்டியில் உப்புசத்யாகிரகயாத்திரை நடத்தியபோது அதற்கு இணையாக தமிழகத்தில் மட்டுமே வேதாரண்யத்தில் ராஜாஜியும், சர்தார் வேதரத்தினமும் உப்புசத்யாகிரகத்தை அரங்கேற்றினர். சென்னை மகாணத்தில் ராஜாஜியின் வீட்டிலிருந்தபோது தான் ரௌலட் சட்டத்தை எதிர்க்கும்.
போராட்ட அறிவிப்பை முதன் முதலாக அறிவித்து அதற்கான மாபெரும் பொதுக்கூட்டத்தையும் சென்னையில் நடத்தினார் காந்தி. 1921ல் மதுரை வந்த போது தான் காந்தி தன் வழக்கமான குஜராத்தி பாணி உடையை துறந்து அரைநிர்வாணபக்கிரியாக அவதாரமெடுத்தார்.
காந்தியை முதன்முதலாக உலகத்திற்கு "மகாத்மா" என்று அடைமொழியிட்டு அறிவித்தவர் 'சுதேசமித்ரன்' ஜீ.சுப்பிரமணிய ஐயர்தான்! காந்தியை 'தேசத்தந்தை' என்று இந்தியாவிற்கு தெரிவித்தவர்கள் தமிழக மாணவர்கள் தாம்! காந்தி வாழ்க்கை வரலாற்றுச் செய்திகள் இந்தியமொழிகளிலேயே முதன்முதலில் தமிழில் தான் வெளியாகி பல்லாயிரம் பிரதிகள் இலவசமாகத் தரப்பட்டன.
காந்தியின் பற்றிய ஆவணப்படத்தை அகிலமெல்லாம் சுற்றி,கர்மமேகண்ணாக, மூன்றாண்டுகள் முழுமுச்சாய் தவமிருந்து பதிவுசெய்தவர் தமிழரான ஏ.கே.செட்டியார்.தான்!
காந்தியடிகள் சிறைசென்ற தருணங்களிலெல்லாம் அவரது 'யங்இந்தியா' இதழுக்கு ஆசிரியர் பொறுப்பேற்றவர்கள் ராஜாஜி, மதுரை ஜார்ஜ் ஜோசப் , ஜே.சி.குமரப்பா போன்றவர்களே. ஜே.சி.குமரப்பா காந்தியின்'ஹரிஜன்' இதழுக்கும் ஆசிரியராய் இருந்துள்ளார்.
"வாழ்க நீ எம்மான்" என்று காந்தியை வாழ்த்தி , 'வாழ்விக்க வந்த காந்தி' என வையகத்துக்கு பறைசாற்றியவர் நம் தேசிய கவி பாரதியார். சென்னையில் மகாத்மாவை சந்தித்து பாரதியார் பேசியதும், பாரதியைப்பற்றி விசாரித்தறிந்த காந்தி ராஜாஜியிடம், "இவரை பத்திரமாக பாதுகாக்க வேண்டும்" என்று பகர்ந்ததும் மறக்ககூடியதன்றோ...! இதேபோல் தன்னலம்கருதா தனிபெரும் தியாகியான ஜீவானந்தத்தை அடையாளம் கண்டறிந்து, ' நீ தான் இந்தியாவின் சொத்து' என்று அறிவித்தவர் அண்ணலன்றோ...!
கர்மவீரர் காமராஜரை மக்கள் போற்றும் பெருந்தலைவராக உயர்த்தியது காந்தியமன்றோ.... அண்ணலின் அஹிம்சா போராட்ட முறைக்கு அங்கீகாரமளித்த நாகபுரி காங்கிரஸை தலைமைதாங்கி நடத்தியது சேலம் விஜயராகவாச்சாரியன்றோ...
காந்தியின் மனசாட்சிக்குரலாக ஒலித்த ராஜாஜி, காந்தியப் பொருளாதாரத்தின் கருவூலமான ஜே.சி.குமரப்பா, காந்திய வழியிலான ஆதாரக்கல்விக்கு வித்திட்ட அரியநாயகம், அண்ணலின் அடிச்சுவட்டில் உருவான தத்துவஞானி ராதாகிருஷ்ணன், அவரது இதயத்தை இளக வைத்த இசையரசி எம்.எஸ். சுப்புலெட்சுமி, வெள்ளை அரசுக்கும், அண்ணலுக்கும் இடையிலான பேச்சுவார்த்தைகளில் வில்லங்கங்களை விலக்கி வழிசமைத்த வி.எஸ்.சீனிவாசசாஸ்திரியார்......... போன்று காந்தியோடு தொடர்பு உள்ளவர்களின் பட்டியல் தமிழகத்தில் தாராளம்,ஏராளம்!
தென்ஆப்பிரிக்கா போராட்டத்திலும், தென்ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து இந்தியா திரும்பியபோதும், காந்தியின் ஒவ்வொரு முக்கிய போராட்ட தருணங்களிலும் தமிழர்களும், தமிழகமும் சிறப்பான முக்கியத்துவம் பெற்றதும், இறுதியாக இந்தியாவிற்கு சுதந்திரம் தருவதற்கு முன் வந்த பிரிட்டிஷ் தூதுக்குழு காந்தியைச் சந்தித்து தன் முடிவைக் கூறியதும்தமிழகத்தில் தான் என்பது தமிழகம் செய்த தவப்பயனன்றோ......!!
தமிழைக் கற்பதிலும், தமிழ் கலாச்சாரம், பண்பாடு இலக்கியங்களை அறிந்து கொள்வதிலும் அளப்பரிய ஆர்வம்காட்டிவந்த அண்ணல், அதன்பொருப்டே அன்னை கஸ்தூரிபாவையும், மகன் மணிலாலையும் தமிழகம் அனுப்பினார். தமது மூன்றாவது மகனான தேவதாஸுக்கு தமிழ்பெண்ணான லட்சுமியை மணமுடித்து வைத்தார். திருக்குறள் மீது அளவற்ற மரியாதை கொண்ட காந்தி, " திருவள்ளுவ மாமுனிவரை இன்னும் வட இந்தியர்கள் தெரிந்து கொள்ளவில்லையே...." என்ற ஆதங்கத்தையும் தெரிவித்துள்ளார். ஒளவையின் ஆத்திச்சூடி, கவிச்சக்ரவர்த்தி கம்பனின் இராமாயணம், மாணிக்கவாசகரின் திருவாசகம் போன்றவைகளை தமிழாசிரியர்கள் துணைகொண்டு படித்தோடன்றி, அவை பற்றி பொதுக்கூட்டங்களில் மேற்கோள் காட்டி பேசியுமுள்ளார். அவரது சேவாகிராமத்திலும், சபர்மதி ஆசிரமத்தலும் நடந்த தினசரி பிரார்த்தனையில் திருவாசகப்பாடல் இடம் பெற்றது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.
மதுரைமீனாட்சி அம்மன் கோயிலுக்கு வந்து வழிபட்டபோது, 'எனதுநீண்டநாள் ஆசை நிறைவேறியது' என நெஞ்சுருக எழுதிவைத்தார் மகாத்மா. அண்ணல் காந்தியடிகள் மொத்தம் 20முறை தமிழகத்திற்கு வந்துள்ளார். குமரி தொடங்கி குமரன் உறையும் திருத்தணிவரை தமிழகத்தின் கிராமங்கள், பட்டிதொட்டிகள், சேரிகள், சிற்றூர்கள், நகரங்கள் என பல இடங்களுக்கும் பயணப்பட்டுள்ளார். அவரது முதல் பயணம் 1896 அக்டோபரில் ஆரம்பித்தது. கடைசிப் பயணம் 1946 ஜனவரி என்று காலப்பதிவேட்டில் முடிந்தது.
காந்தியுடன் கருத்துவேற்றுமைகள் பல கொண்டிருந்த போதும் காந்தி மறைந்தபோது பெரியார் ஈ.வே.ராமசாமி, "இந்த தேசத்திற்கு காந்தி தேசமென்று பெயரிட வேண்டும்" என்றார். காந்தியநெறிமுறைகளில் ஆழ்ந்தபற்றுள்ளவர்களாக, அதை வாழ்நெறியாக வகுத்துகொண்டதில் தமிழர்களுக்கு தனி இடமுண்டு. காந்தியின் சத்யாகிரக நூற்றாண்டு நிறைவுறும் தருவாயில் இத்தகு நெகழ்ச்சியான நிதர்சனங்களை நினைவுகூர்வதும், நெஞ்சில் நிறுத்துவதும் தமிழர்களாகிய நமக்கு அரசியல், சமூகத்தளத்தில் இழந்துபோன ஆன்மபலத்தை மீட்டெடுக்க உதவட்டும்.
உதவிய நூல்கள்
மகாத்மா காந்தி வாழ்க்கை,
தமிழ்நாட்டில் காந்தி,
விடுதலைப்போரில் தமிழகம்,
விடுதலை வேள்வியில் தமிழகம்

ஊடக வரலாறு

ஊடக வரலாறு எப்போது பத்திரிக்கைகள் வர தொடங்கினவோ, அப்போது முதல் அதிகாரமையங்கள் அட்டங்கொள்ள ஆரம்பித்தன. மன்னர்கள் தலைகளிலிருந்த மகுடங்கள் மக்கள் கைகளுக்கு மாறத்தொடங்கிய காலத்தின் அறிகுறியாக பத்திரிக்கைகள் ஆரம்பமாயின. அரசர்களை ஆண்டவனுக்குச் சமமாக அடையாளம் காட்டி, மக்களை உரிமைகளற்ற ஊமைப் பதுமைகளாகக் கருதிய மன்னராட்சி காலங்களில், அரசனாக விரும்பிவெளிபடுத்தும் செய்திகளின்றி வேறெந்த செய்திகளையும் மக்கள் தெரிந்துகொள்ள வழியில்லை. நாற்சந்தியில் முரசைரைந்து நாட்டு மக்களுக்கு சொல்லப்பட்ட அரசு செய்திகளும், வரலாற்றில் இடம்பெறவேண்டும் என்பதற்காக வைக்கப்பட்ட கல் வெட்டுகளும் மட்டுமே அன்றைய தினம் மக்கள் அறிந்து கொள்ள முடிந்த செய்திகளாயிருந்தன. 'நவீன நாகரிகத்தின் சின்னம்' என்றும், 'பிறரிடமிருந்து கற்றுக்கொண்ட தந்திரம்' என்றும் பாரதியாரால் அர்த்தப்படுத்தப்பட்ட பத்திரிக்கை தொழில் சீனாவில் வேர்விட்டது, ஜெர்மனியில் உருப்பெற்றது, இங்கிலாந்தில் வலுப்பெற்று வடிவம் கண்டது. 17ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப காலத்தில் இங்கிலாந்தில் ஆங்கில செய்திதாட்கள் வெளிவரத்தொடங்கின. 17ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதி காலக்கட்டத்தில் அமெரிக்காவிலும் செய்திதாட்கள் வெளிவரத்தொடங்கின. ஆனால் இந்தியாவிலோ இதற்கு ஒரு நூற்றாண்டுக்கு பிறகே, 1780ல் முதல் செய்திதாள் வெளியானது. இந்திய இதழியல் துறையின் முன்னோடியான 'ஜேம்ஸ் அகஸ்டஸ் ஹக்கியின்' 'பெங்கால்கெஜட்' அந்தாளில் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் ஆட்சிக்கு எதிராக பெரும் கிளர்ச்சி செய்தது. முதல் முப்பது ஆண்டுகள் ஆங்கிலத்தில் மட்டுமே செய்திதாட்கள் வெளிவந்தன முதன் முதலாக இந்திய மொழிகளில் தமிழ்தான் இதழியலுக்காக அச்சேறிய மொழியாகும். அச்சேறிய ஆண்டு 1812. இதழின் பெயர் மாசத் தினசரிதை. இந்த இதழின் ஆசிரியர் தஞ்சையை சேர்ந்த ஞானபிரகாசம்இந்த தகவல் கடந்த பல ஆண்டுகளாக தொடர்ந்து இதழியல் ஆய்வில் தொய்வின்றி ஈடுப்பட்டு வரும் மூத்த பத்திரிக்கையாளர் அ.ம.சாமியின் 'விடுதலை இயக்கத் தமிழ் இதழ்கள்' என்ற நூலில் உள்ளது. ஆனால் இது வரையிலான மற்ற பல ஆய்வாளர்கள் 1820களில் வெளியான வங்காள இதழ்களையே இந்திய பிரதேச மொழிகளில் வெளியான முதல் இதழ்களாக எழுதி வந்தனர்.'தின மாதச்சரிதை' விடுதலை இயக்கப்போராட்டத்திற்கு எந்த பங்களிப்பும் செய்ததாக தகவல் இல்லை. ஆனால் சுதேசிமித்தரனுக்கு முன்பாகவே பல தமிழ் இதழ்கள் விடுதலைப்போராட்டங்களுக்கு வித்தூன்றியது என்ற தகவல்கள் இப்போது தான் வெளியாக ஆரம்பித்துள்ளன. 1831ல் வெளியான 'தமிழ் மேகசின்' தமிழின் முதல் இதழ் என்றும்,. 1856ல் வெளியான தினவர்த்தமானியே முதல் வார இதழ் என்றும் கூறுகிறார் டாக்டர் மா.பா.குருசாமி. ஆயினும் சுதேசிமித்திரனுக்கு முன்பே 'சேலம் சுதேசாபிமானி' என்ற மாதமிருமுறை இதழை1877லிருந்தே சே.ப.நரசிம்மலு என்ற சிறப்புமிக்க செய்தியாளர் நடத்தியுள்ளார்.இதை மற்றொரு இதழியல் ஆய்வாளரான பெ.சு.மணியும் உறுதிப்படுத்துகிறார். தமிழின் முதல் புலனாய்வு இதழ் என்ற கூடுதல் சிறப்பும் இவ்விதழுக்குரியது. 1881 களிலேயே மாஜிஸ்திரேட்டுகளும், தாசில்தாரும், மலினப்பட்டு கையுட்டுப்பெறுவதை கண்டுபிடித்து எழுதியது இவ்விதழ். சிறந்த கவிஞர், எழுத்தாளர், பேச்சாளர், இதழாளர் எனக் கருதப்பட்ட நரசிம்மலு ஒரு கள ஆய்வாளருமாவார். கோவை குடிநீர் பஞ்சம் தீர மலை உச்சியிலிருக்கும் முத்துக்குளம் அருவியிலிருந்து தண்ணிர் கொண்டு வரமுடியம் என்று முதன் முதல் கண்டறிந்து எழுதியவர், வலியுறுத்திச் சொன்னவர் நரசிம்மலு. 1800களின் பிற்பகுதியலேயே தமிழில் சுமார் ஐநூறு இதழ்கள் வெளிவந்துள்ளன. வேறெந்த இந்திய மொழிகளிலும் இவ்வளவு அதிகமான இதழ்கள் வெளியாகியிருக்குமா....? என்பது கேள்விக்குறி. அதே சமயம் மக்களிடம் இதழ்கள் படிக்கும் ஆர்வம் அதிகம் இருந்ததாகச் சொல்ல வழியில்லை. ஏனெனில் அந்த காலக்கட்டத்தில் படித்தவர்களின் விகிதாச்சாரமே ஏழெட்டு சதவீததிற்கு மேலில்லை. அப்படி படித்தவர்களிலும் கூட நாட்டு நடப்புகளை, பொதுவிவகாரங்களை தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வம் கொண்டவர்கள் அதிகம் இல்லை. இதனால் பத்திரிக்கை ஆரம்பித்தவர்கள் பாடு,படு திண்டாட்டமாயிருந்துள்ளது. பத்திரிக்கை ஆரம்பித்தவர்கள் எப்படியாவது சந்தா சேர்பதற்காக முதல் சில நாட்கள் இலவசமாக அனுப்பியும்கூட மக்கள் இசைந்து கொடுக்கவில்லை. மேலும் ஆங்கிலம் படித்தவர்கள் தமிழ் பத்திரிக்கை படிப்பதை காட்டிலும் ஆங்கில பத்திரிக்கையில் தான் ஆர்வம்காட்டியுள்ளனர். எனவே மக்களை பத்திரிக்கை படிக்கவைக்க மன்றாடிபார்த்தும் அவர்கள் மசியாத காரணத்தால் மரித்து போன பத்திரிக்கைகள் அநேகம். பத்திரிக்கைகளின் விற்பனையோ சுமார் 50 படிகளிலிருந்து அதிகபட்சம் 500 படிகள் என்பதாயிருந்தது. விலையோ சுமார் ஒருபைசாதான். இதில் விதிவிலக்காக விற்பனையை அதிகபடுத்தி 1000 பிரதிகளை தொட்ட பத்திரிக்கை ஜி.சுப்பிரமணிய ஐயரால் தொடங்கப்பட்ட 'சுதேசமித்திரன்' தான். சுதந்திர வேட்கைக்கான சுடரொளி தாங்கிய இதழாக தமிழ்மக்களால் இது தலையில் வைத்து போற்றப்பட்டது. ஆரம்பித்த காலத்தில் அதிக பொருளாதார இடர்பாடுகளை சந்தித்த போதிலும் அழுத்தமான கொள்கைப்பற்றால் மெல்ல, மெல்ல ஆதரவு தளத்தை அதிகபடுத்தி கொண்டது. காங்கிரஸ் பேரியக்கத்தின் எண்ணங்களை, நோக்கங்களை மக்களிடையே கொண்டு சேர்ப்பதில் மகத்தான பங்குபணி ஆற்றியது இவ்விதழ். ஜி.சுப்பிரமணிய ஐயர் முற்போக்கு வாதியாக, முன்னோடியாகத் திகழ்ந்தவர். விதவைப்பெண்கள் சமூகத்தில் வெறுத்தொதுக்கப்பட்டு சகல இன்னல்களுக்கும் சாட்சியங்களாகி கொண்டிருந்த சமூகச் சூழலில், தன் விதவை மகளுக்கு மறு விவாகம் செய்து வைத்தார். இதனால் இந்து பத்திரிக்கையின் பாகஸ்தராக இருந்த ஜி. சுப்பிரமணிய ஐயர் பலர் இடர்பாடுகளுக்கு ஆளாகி கடைசியில் இந்து பத்திரிக்கையை தன் கூட்டாளி வீரராகவாச்சரியிடமே விட்டுவிட்டார். தி ஹிந்து பத்திரிக்கை ஜி .சுப்பிரமணிய ஐயருக்குப் பிறகு ஆங்கில அரசுக்கு அனுசரனையாக மாறியது. ஆங்கில அரசின் அடக்குமுறைசட்டங்களால் சிறைசாலைக்கு சென்று மனச் சிதைவுகளுக்கு ஆளானார் ஜி.சுப்பிரமணிய ஐயர். சுதந்திர வேட்கையில், சுதேசாபிமானத்தை சாதரண மக்களிடம் சரியாக எடுத்துசென்ற சமூக கடமையை செய்த ஜி. சுப்பிரமணிய ஐயர் தான், மதுரையிலுள்ள பள்ளிகூடத்தில் ஆசிரியராக வேலைபார்த்து வந்த பாரதியாரை சென்னைக்கு அழைத்து சுதேசிமித்திரனின் துணைஆசிரியராக்கி, பாரதியாரை இந்த பாருக்கே அறிமுகம் செய்தார். பற்றிக்கொள்ளும் நெருப்பு போல பத்திரிக்கைதளத்தில் கருத்துகளை பரப்பியவர் பாரதியார். சுதேசகருத்துகளை பரப்புவதே சுவாசமாக்கி கொண்ட பாரதியார் சுதேசமித்தரத்திரனை சுதந்திர வேட்கைகான போர்வாளாக மாற்றினார். ஆயினும் அவரது அதித ஆற்றலுக்கு சுதேசமித்திரன் மட்டுமே போதுமானதாக இருக்கவில்லை. அவரது கவிதைகளை பிரசுரிப்பதற்கு சுதேசமித்திரன் ஆசிரியர் அவ்வளவாக ஆர்வம் காட்டவில்லை. சுதேசமித்திரனில் துணை ஆசிரியராகவிருந்து கொண்டு 'சக்கரவர்த்தினி' மகளிர் மாத இதழின் ஆசிரியராக சமரசமற்ற கருத்துப்போர் நடத்தினார் பாரதியார். மண்டையம் குடும்பத்தாரின் ஆதரவில் நடத்தப்பட்ட 'இந்தியா' இதழின் ஆசிரியராக பாரதியார் பொறுப்பேற்ற ஆண்டு ஆண்டு 1907. அந்த ஆண்டில் தான் இந்திய தேசிய காங்கிரஸானது தீவிரவாதிகள், மிதவாதிகள் என இரண்டாக பிளவப்பட்டது. தீவிரவாதிகளின் அணியில் இருந்த பாரதியார் திலகரை தலைவராக ஏற்றுக்கொண்டு தீப்பிழம்பாக இந்தியாவில் கட்டுரைகளை எழுதினார். இதனால் இந்தியா இதழை அசிட்டவரான சீனிவாசனை ஆங்கில அரசு கைது செய்து ஐந்து வருடம் சிறையில் அடைத்தது. பாரதியார் தப்பிச்சென்று பாண்டிச்சேரியில் அடைக்கலமானார். பாண்டிச்சேரியிலிருந்து கொண்டே இந்தியா இதழை மூன்றாண்டுகள் மும்மரமாகக் கொண்டு வந்தார் பாரதியார். அந்நாளில் 'இந்தியா' இதழின் விற்பனை அதிகபட்சமே ஆயிரம் பிரதிகள் தான் என்றபோதிலும் ஒவ்வொரு இதழும் குறைந்தபட்சம் ஐம்பது பேரிடமாவது கைமாறியது; விவாதிக்கப்பட்டது; விரிவான கருத்துப் பரவலுக்கு வித்தூன்றியது. பாரதியார் இந்தியா இதழின் வருடச் சந்தாவை எப்படி நிர்ணயித்தார் என்பது சுவாரஷ்யமான செய்தியாகும். சாதாரண பொது ஜனங்களுக்கு ஆண்டு சந்தா ரூபாய் 3 என்ற பாரதியார், வசதியாக வருவாய் ஈட்டுவோருக்கு ரூபாய் 15 என்றும், ஜமீன்தார், ராஜாக்களாயிருந்தால் ரூபாய் 30 என்றும், வெள்ளை அரசாங்கத்தாருக்கு வேண்டுமென்றால் ஐம்பது ரூபாய்க்குகுறைந்து அனுப்ப முடியாதென்றும் அறிவித்தார். 'கார்டூன்' எனப்படும் கருத்து சித்திரத்தை தமிழ் பத்திரிக்கையில் முதன் முதலில் அறிமுகப்படுத்தி பெரும் வரவேற்பை பெற்றது இந்தியா இதழ். எப்படி இந்த கருத்து சித்திரத்தை ரசிக்கவேண்டும் என்பதற்கான விளக்கத்தையும் கூடவே வர்ணித்து எழுதினார் பாரதியார். இந்தியா இதழோடு 'பாலபாரதம்' என்ற ஆங்கில வார இதழும் துணை இதழாக வந்தது. இந்த ஆங்கில இதழின் ஆசிரியரும் பாரதியார் தான். புதுச்சேரி புகழிடம் தானே என்றில்லாமல் 'விஜயா' என்ற மாலை நாளிதழுக்கும் ஆசிரியராயிருந்தது எழுதிகுவித்தார் பாரதியார். இது புதுவையில் வெளியான முதல் நாளிதழாகும். பிறகு சூரியோதயம் என்ற வார இதழிலும் வரிந்து கட்டிக்கொண்டு ஆங்கில அரசை எதிர்த்து எழுதினார் பாரதியார். இதனால் இந்தியா இதழுடன் இவ்விதழுக்கும் தமிழ்நாட்டில் விற்பனை செய்ய தடை விதிக்கப்பட்டது. அரவிந்தர் ஆசிரியராகவிருந்து நடத்திய ஆங்கில இதழான கர்மயோகியின் தமிழ் பதிப்புக்கும் பாரதியார் ஆசிரியராக இருந்தார். இப்போது இலவசமாக வழங்கப்படும் இதழ்களைப் போல அன்றே இலவசமாக விநியோகப் பட்ட இதழின் பெயர் தர்மம். இதிலும் ஆசிரியர் பொறுப்பேற்று தர்மயுத்தம் நடத்தினார் பாரதியார். பாரதியின் வெற்றி பெறாத முயற்சிகளாக முளையிலேயே அழிந்தது 'அமிர்தம்' என்ற பெயரில் அவர் ஆரம்பிக்கவிருந்த இதழும், 'சித்திராவளி' என்ற பெயரில் முழுக்க முழுக்க சித்திரங்களின் வழியாகவே கருத்தை பரப்ப எண்ணிய இதழும்! பாரதியார் சுமார் 18 ஆண்டுகளே பத்திரிக்கை துறையில் பணியாற்றியுள்ளார். இந்த குறுகிய காலகட்டத்திலேயே அவர் ஈடிணையற்ற சாதனையாளராக சகலவிதங்களிலும் முத்திரை பதித்துள்ளார். அவர் எழுதிய காலகட்டங்களில் தமிழ்நாட்டில், இந்தியாவில், சர்வதேச நாடுகளில் நிகழ்ந்த பெரும்பான்மையான நிகழ்வுகளை ஊன்றி கவனித்து விமர்சித்துள்ளார். நிரந்தரமாக ஒரே இதழில் பணியாற்ற முடியாமை. ஒரே நேரத்தில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட பத்திரிக்கைகளில் எழுதுவது, பற்பல புதிய யுத்திகளை இதழியலுக்கு கொண்டுவந்தது. லட்சிய நோக்கத்தோடு பத்திரிக்கை நடத்தி தொடரமுடியாமல் துவண்டது,அப்படியும் புதிய முயற்சிகளை மேற்கொண்டு புதிய இதழ்கள் கொண்டுவர முயன்று முடியாமல் போனது.... என எண்ணற்ற இன்னல்களை பத்திரிக்கை அனுபவத்தில் பார்த்தவரான பாரதி மீண்டும் சுதேசிமித்திரனிலேயே வந்து சேர்ந்துவிட்டார். பாரதியாரின் நெருங்கிய நண்பரான சுப்பிரமணியசிவா 'ஞானபானு', 'பிரபஞ்சமித்திரன்' என்ற இதழ்களை நடத்தி தீப்பிழம்பென சுதேசியத்தையும், தமிழையும் ஒருங்கே பரப்பினார். "உறங்கி கிடக்கும் தமிழ்சாதியாரை அறிவாகிய சாட்டையால் அடித்து எழுப்பி, அவர்களுக்கு ஊக்கத்தையும் உற்சாகத்தையும் உண்டு பண்ணி முன்னிலையில் கொண்டுவருவதே இப்பத்திரிக்கையின் நோக்கம்" ஞானபானுவின் 1915ஜூன் இதழில் பிரகடனப்படுத்தினார். கூடவே சமஸ்கிருதம் கலவாமல் தனித்தமிழில் எழுதப்படும் கட்டுரைக்கு ரூபாய் 5 பரிசாகத் தரப்படும் என்றும் சிவா அறிவித்தார். தென்நாட்டுத் திலகராக மக்களை தட்டி எழுப்பிய வ.உ.சிதம்பரனார், சுப்பிரமணிய சிவா சிறை சென்ற காலங்களிலெல்லாம் 'ஞானுபானு'வின் ஆசிரியப் பொறுப்பை ஏற்று திறம்பட செயல்பட்டுள்ளார். இது தவிர தென் ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து வெளியான 'விவேகபாநு'விலும் இலங்கையிலிருந்து வெளியான வீரகேசரியிலும் தொடர்ந்து எழுதிய வ.உ.சி பத்திரிக்கை தொடஙுகும் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு அந்த எண்ணம் ஈடேறாமல் விட்டுவிட்டார். திரு.வி.கல்யாணசுந்தரனாரின் 'தேசபக்தன்' இதழ் 1917முதல் வெளியானது. தெருவெங்கும் தமிழ்முழக்கமும் ,தேசிய முழக்கமும் செய்யும் இதழாக இது வெளியானது. சமஸ்கிருதம் கலந்த மணிப் பிரவாள நடையிலேயே மற்ற பத்திரிக்கைகள் அன்று வந்து கொண்டிருந்த சூழலில் தனித்தமிழை, பழகு தமிழாக்கி மக்களிடையே பரவவிட்டார் திரு.வி.க. தொழிற்சங்க இயக்கத்தை உருவாக்குவதிலும் தொழிலாளர்களிடையே தமிழ்ப்பற்று, தேசப்பற்று வளர்வதற்கும் திரு.வி.க 'தேசபக்தன்' வழியாக தீவிர பணியாற்றினார். பிறகு 1920 தொடங்கி 1941 வரை 'நவசக்தி' என்ற வார இதழை திரு.வி.க நடத்தினார். அப்போது திரு.வி.கவின் குருகுலத்தில் உருவானவர்களே வெ.சாமிநாதசர்மா, கல்கி, கி.வா.ஜகந்தாதன் போன்றோர். மற்றொரு தேசபக்தரான வ.வே.சு ஐயரவர்களும் திரு.வி.க விற்கு பிறகு சிறிது காலம் 'தேசபக்தன் ஆசிரியர் பொறுப்பேற்று நடத்தினார். இவர் திரு.வி.கவை விடவும் தீவிரமாகத் தனித்தமிழை கையாண்டவர். பத்தரிக்கையின் பக்க எண்களைக் கூட தமிழ் எண்ணிலையே குறிப்பிட்டார் வ.வே.சு ஐயர். சேலம் மருத்துவர். வரதராஜூலு நாயுடுவால் நடத்தப்பட்ட தமிழ்நாடு இதழுக்கு தமிழ் இதழியல் வரலாற்றில் தனி முக்கியத்துவமுண்டு. 1923-ல் வார இதழாக ஆரம்பிக்கப்பட்டு 1926ல் நாளிதழாக்கப்பட்டு 1931வரை வெளியான தமிழ்நாடு இதழ், சுதேசிமித்திரனுக்கு போட்டி இதழாக பெரும் செல்வாக்குடன் திகழ்ந்தது. இந்த இதழ் பல முன்னோடி இதழலாளர்களை தமிழ் இதழ் உலகிற்கு தநதது. 'பேனா மன்னன்' என்றழைக்கப்பட்ட டி.எஸ்.சொக்கலிங்கம், ஏ.என்.சிவராமன், மணிக்கொடி சீனிவாசன், வ.ரா, தி.ஜ.ர , 'தமிழ் மணி' ரெங்கசாமி, 'வந்தேமாதரம்' சீனிவாசன், கல்வியாளர் நெ.து.சுந்தரவடிவேலு போன்ற பலர் இந்த இதழிலிருந்து உருவானார்கள். மருத்துவர் வரதராஜூலுநாயுடு தான் முதன் முதல் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்,ஆந்திரபிரஜா ஆகிய இதழ்களை ஆரம்பித்தார். டி.எஸ். சொக்கலிங்கம் 'தமிழ்நாடு' இதழுக்குப் பிறகு 'காந்தி' என்ற வாரமிருமுறை இதழை 1931ல் ஆரம்பித்தார். காலாணாவிலைக்கு விற்பனையான இவ்விதழ் காலப்போக்கில் நாளிதழானது. இவ்விதழ் நின்றபிறகு 1934ல் தினமணி ஆரம்பிக்கபட்டபோது அதன் ஆசிரியரானார். பாரதியின் நினைவுநாளான செப்டம்பர்11ல் ஆரம்பிக்குப்பட்ட தினமணி 'பாரதியின் கனவை நிறைவேற்றுவதே இதழின் லட்சியம்' என்று பிரகடனப்படுத்தியது. தினமணி ஆசிரியர்குழுவிலிருந்த அத்தனை பேருமே தேசபக்தர்களாகவும், சிறந்த எழுத்தாளர்களாகவுமிருந்தனர். இதில் சிலர் சுதந்திர போராட்டத்தில்சிறையும் சென்றுள்ளனர். ஏ.என். சிவராமன், புதுமைபித்தன், சி.சு.செல்லப்பா, கு.அழகிரிசாமி... போன்றோரை துணை ஆசிரியர்களாக கொண்டு சொக்கலிங்கம் ஆசிரியராகப் பணியாற்றிய காலம் தினமணியின் வரலாற்றில் ஓர் பொற்காலமாகும். பிரபல பத்திரிக்கையாளர் சதானந்த்தால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட தினமணி பிறகு ராம்நாத்கோயங்காவின் கைக்குமாறியது. அதற்கு பிறகு ஏற்பட்ட நிர்வாக அணுகுமுறைகள், அவர்கள் ஆசிரியர் குழுவினரை நடத்தியவிதம் போன்றவற்றில் அதிருப்தியுற்று சொக்கலிங்கம் தினமணியிலிருந்து வெளியேறி 'தினசரி' என்ற பெயரில் நாளிதழ் ஆரம்பித்தார். அவருடனேயே வெளியேறியவர்களில் புதுமைபித்தன், சி.சு.செல்லப்பா, கு.அழகிரிசாமி குறிப்பித்தக்கவர்கள். பொருளாதார நெருக்கடிகளால் 'தினசரி' திணறி நின்றுபோனது. பிறகு ஜனயுகம்,பாரதம்,நவசக்தி போன்ற பல பத்திரிக்கையும் நடத்தினார் சொக்கலிங்கம். பொதுவாகவே அந்நாளில் பத்திரிக்கையாளர் பலர் தேசபக்தர்களாக இருந்தனர். அந்திய துணிக்கடை எதிர்க்கும் மறியலில் “சுயராஜ்ஜியா” பத்திரிக்கை ஆசிரியர் சுப்பாராவ் மற்றும் நிருபர் ஓ.பி.ராமசாமி இருவரும் போலிஸ்சாரால் கடுமையாகத் தாக்கப்பட்டு, வழக்கும் போடப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். 1920கள் வரை பத்திரிக்கைகளின் விற்பனை அதிகபட்சம் ஆயிரத்து சொச்சம் என்ற அளவில் தான் இருந்தது. இப்படியான நிலையிலிருந்த இதழியல் துறை மகாத்மாகாந்தியின் அரசியல் நுழைவு ஆரம்பமான பிறகு படிப்படியாக வளர்ச்சி கண்டது. மகாத்மா காந்தியின் ஒத்துழையாமை இயக்கம், கிலாபத் இயக்கம், போன்றவைகளின் போது இதழ்கள் ஒரளவு விற்பனை கூடியது. உப்புசத்தியாக்கிரக போராட்டத்தின் போதோ மிகவும் உச்சபட்ச விற்பனையை எட்டின அன்றைய இதழ்கள்! 1930ல் ஜனவரியில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட 'சுதந்திரச்சங்கு' பத்திரிக்கை உலகில் ஒரு சூறாவளிபோல் சுழன்றது. எஸ்.கணேசன் என்ற தேசபக்தரால் நடத்தப்பட்ட சுதந்திரசங்குவின் ஆசிரியர் 'சங்கு'சுப்பிரமணியன். கதர்பிரச்சாரம், தீண்டாமை ஒழிப்பு, காந்தியின் பிரசங்கங்கள்..... போன்றவற்றை பிரசுரித்தே இப்பத்திரிக்கை ஒரு லட்சம் பிரதிகள் வரை விற்பனையானது. இதன் மக்கள் மொழியிலான நடை, எள்ளலும், துள்ளலுமான தலைப்புச் செய்திகள் போன்றவை மக்களிடம் பெரும்வரவேற்புபெற்றது. அந்தாளில் சுதந்திர போராட்டத்தில் சிறைசென்றுவெளியான தியாகிகள் வீட்டிற்கு செல்வதற்கு முன்பு 'சுதந்திரச்சங்கு' அலுவலகம் சென்று அருகிலுள்ள கதர் கடையில் அலுவலக கணக்கில் ஒரு ஜோடி கதர் துணிமணிகளைப் பெறுவதும். அடுத்திருந்த உணவுவிடுதியில் பசியாற இரண்டு வேளை இலவசமாக உணவருந்திச் செல்வதும் வழக்கமாயிருந்துள்ளது. சுதந்திர வேள்வியில் சுடர்விடும் அக்கினிக் குஞ்சாக வெளிவந்த 'சுதந்திரச்சங்கு' 1938ல் அஞ்சாத வாசம் கண்டது. அப்பழக்கற்ற தலைவராகவும், ஆளுமைமிக்க பேச்சாளராகவும், ஆற்றல்மிக்க இலக்கிய பேராசானாகவும் கருதப்பட்ட பா.ஜூவானந்தம் அவர்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட 'ஜனசக்தி'வார இதழ் ஆரம்பத்தில் காங்கிரஸ் சோஷலிஸ்ட் கட்சியின் கருத்துகளை பரப்பியது. பிறகு 1942 செப்டம்பர் 30முதல் பொதுவுடைமை இயக்கத்தின் போர்வாளாகத் திகழ்ந்தது. ஏகாத்திய எதிர்ப்பில் மாணவர்கள், விவசாயிகள், தொழிலாளர்களை அணிதிரட்டியதில் ஜனசக்திக்கு தனியிடமுண்டு. 1930ல் ஆனந்த விகடன் இதழ் ஆங்கில அரசால் ஆயிரம் ரூபாய் அபராதம் விதிக்கப்பட்டு சில காலம் வெளிவராமல் தடைப்பட்டது. இந்தியாவிற்கு தமிழகம் தந்த தலைசிறந்த பத்திரிக்கையாளர்களில் சதானந்தம் குறிப்பித்தக்கவராவார். தினமணியை ஆரம்பித்து வைத்த சதானந்தம் அதற்கும் முன்பே, முதன்முதலில் இந்திய அளவிலான செய்தி நிறுவனமாக 'அசோசியேட் பிரஸ் ஆப் இந்தியா'வை ஆரம்பித்து திறம்பட நடத்தியவர். ஆந்திரகேசரி பிரகாசத்தின் 'சுயராஜ்ஜியா' மகாத்மாகாந்தியின் 'யங் இந்தியா' ஆகியவற்றலெல்லாம் பணியாற்றியவர் சதானந்தம். 1939- 'பாரததேவி' என்ற பெயரில் நாளிதழ் மற்றும் வாரஇதழ் தொடங்கி நடத்தினார். இந்த பாரததேவியில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றிய பக்தவத்சலம் பின்னாளில் தமிழகத்தின் முதலமைச்சரானார். மும்பையில் 'ப்ரீ பிரஸ் ஜெர்னல்' என்ற பிரபல ஆங்கில இதழையும், 'நவபாரத்' என்ற மராட்டிய இதழையும் சதானந்தம் கொண்டுவந்தார். இந்த அலுவலகம் அமைந்துள்ள சாலைக்கு மஹாராஷ்டிர அரசு 'ப்ரி பிரஸ் ஜெனரல் சாலை' என்று பெயர் சூட்டியுள்ளது. தமிழ் இலக்கிய உலகில் ஒரு மணிமகுடமென திகழ்ந்த மணிக்கொடி டி.எஸ். சொக்கலிங்கம், வ.ரா, ஸ்டாலின் சீனிவாசன் ஆகிய மூம்மூர்த்திகளால் 1937ல் தொடங்கப்பட்டது. பல இலக்கிய முன்னோடிகள் இந்த இதழால் தமிழ் இலக்கிய உலகிற்கு அடையாளம் காட்டப்ட்டனர். புதுச்சேரியிலும் பல இதழ்கள் விடுதலை வேட்கையுடன் வெளியாயின அவற்றில் மக்கள் தலைவர் வ.சுப்பையாவின் சுதந்திரம் இதழ் குறிப்பிடத்தக்கது. மகாத்மாகாந்தி அவர்களால் நடத்தப்பட்ட 'யங் இந்தியா' இதழுக்கு அவர் சிறை சென்ற தருணங்களிலெல்லாம். ஆசிரியர் பொறுப்பை ஏற்றவர்கள் தமிழகத்தைச் சேர்ந்த சி.ராஜகோபாலச்சாரியாரும், மதுரையைச்சேர்ந்த ஜார்ஜ் ஜோசப்பும் தான் என்பது ஒரு பெருமையான செய்தியாகும். அதேபோல தமிழகத்தைச் சேர்ந்த தலைசிறந்த காந்தியபொருளாதார நிபுணரான ஜே.சி.குமரப்பா காந்தி சிறை சென்ற காலங்களிலெல்லாம் 'ஹரிஜன்' இதழின் ஆசிரியர் பொறுப்பை ஏற்றவராவார். 1942ல் 'தந்தி' என்ற தமிழ் நாளிதழை தேசிய இதழாக தொடங்கினார் சி.பா.ஆதித்தனார். அதற்கு முன்பே தமிழன் என்ற பெயரில் பத்திரிக்கை நடத்தி விடுதலை வேட்கையை பரப்பினார் ஆதித்தனார்.நேதாஜிக்காக நிதித் திரட்டி அவரது இந்தியதேசிய இராணுவத்திற்கு உதவியது 'தினத்தந்தி'. இவை தவிர காந்தியுகத்திற்கு முன்பே தமிழில் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் உரிமைகுரலாகவும், ஆதிதிராவிடர்களின் ஆயுதமாகவும் பல இதழ்கள் வெளிவந்துள்ளன. அவற்றில் சூரியோதயம் (1869), பஞ்சமன்(1871) 'திராவிடமித்ரன்'(1885) இரட்டை மலை சீனிவாசனாரால் நடத்தப்பட்ட 'பறையன்'(1893) அயோத்திதாச பண்டிதரால் நடத்தப்பட்ட ஒரு பைசா தமிழன் (1907) போன்றவை குறிப்பிடத்தக்கவையாகும். மதுவிலக்கு கொள்கையை மக்களிடையே பரப்ப இராஜாஜியால் கல்கி கிருஷ்ணமூர்த்தியை ஆசிரியராகக் கொண்டு ஆரம்பிக்கப்பட்ட இதழ் 'விமோசனம்'. இதே போல காந்தியின் கதர் பிரச்சாரத்தை வலியுறுத்துவதற்கென்றே அந்தாளில் கணக்கற்ற சிற்றிதழ்கள் சிறப்பாக செயல்பட்டுள்ளன. இதே வகையில் தீண்டாமைக்கு எதிராகவும் ஏராளமான சிற்றிதழ்கள் தமிழில் ஆரம்பித்து நடத்தப்பட்டன. பொதுவாக நாட்டைபாதிக்கும் முக்கிய பிரச்சினைகள், போராட்டங்கள் வெடிக்கும் போது மக்களிடையே விழிப்புணர்ச்சி பெருகிறது. மக்கள் எண்ணங்களின் பிரதிபலிப்பாகவும், சில சமயங்களில் மக்களிடையே கருத்தாங்கங்களை உருவாக்கவும் இதழ்கள் பெரும் பணி ஆற்றியுள்ளன. இதழியலானது மக்களிடையே ஏற்படுத்தும் ஆழமான தாக்கங்களை அறிந்தே அன்றைய தினம் பெரும் தலைவர்களெல்லாம் இதழ்களை தொடங்கி நடத்தினார்கள். திலகர், கோபாலகிருஷ்ணகோகலே, அரவிந்தர், அபுல்கலாம் ஆசாத், வி.எஸ்.சீனிவாசாச்சிரியார். ஆந்திரகேசரி பிரகாசம், ராஜாஜி, ஜவஹர்லால்நேரு, மதன்மோகன் மாளவியா, அன்னிபெசன்ட் அம்மையார் போன்ற தேசிய தலைவர்கள் இதழியல் பொறுப்பேற்று மக்கள் திரளை தங்கள் கொள்கைகள், கருத்துகளுக்கேற்ப அணிதிரட்டினர். இவ்விதமே தமிழ்நாட்டிலும் ஜீவா 'ஜனசக்தி'யையும், ஈ.வே.ரா பெரியார் 'குடியரசு', 'விடுதலை' போன்றவற்றையும் சி.என்.அண்ணாதுரை 'ஹோம்லேண்ட்', திராவிடநாடு, காஞ்சி போன்ற இதழ்களையும், பிரிட்டிஸ் பேரரசை ஆதரித்து திராவிட இயகத்தினர் திராவிடன் நாளிதழையும், நீதிக்கட்சி தலைவர் டி.எம்.நாயர் 'ஜஸ்டிஸ்' ஆங்கில இதழையும் நடத்தினார்கள். இவ்விதழ்கள் பிரிட்டிஷ் பேரரசை தீவிரமாக ஆதரித்தன. காங்கிரஸ் கட்சியின் சுதந்திரப் போராட்டதை கண்டித்தன. அந்தாளில் தமிழகத்தில் காங்கிரஸ் இயக்கத்தில் பிராமணர் ஆதிக்கம் மேலோங்கி இருந்தது. இதனால் பிரமணரல்லாதோரில் பலர் தங்களுக்கு காங்கிரஸில் உரிய முக்கியத்துவம் இல்லை என கருதி காங்கிரஸுக்கு எதிராக இயக்கம் கண்டனர். மேலும் காங்கிரஸில் பிராமணர்களின் ஆதிக்கத்தால் பழமை, பிற்போக்கு சிந்தனைகள் சமூக சீர்கேடுகள் பாதுகாக்கப்படுவதாக இவர்கள் குற்றம் சாட்டினர். இதனால் ஆங்கில அரசின் ஆதரவால் விதவைமறுமணம். தேவதாசி ஒழிப்புச்சட்டம், இட ஒதுக்கீடு சட்டம் போன்றவற்றை நீதிக்கட்சியின் ஆட்சி நிறைவேற்றியது. திராவிட இயக்கத்தின் வருகையால் தமிழில் ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட இதழ்கள் வெளிவந்தன. இவை பாமர மக்களிடையே படிக்கும் பழக்கத்தையும், விவாதிக்கும் ஆற்றலையும் வியக்கத்தக்க அளவில் வளர்த்தன. 19ஆம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவில் பிரதேசமொழிகளில் பிரசவமான இதழியல் துறை வளர்ச்சி 20ஆம் நூற்றாண்டின் அரசியல், சமூக சூழல்களால் இணையற்ற வளர்ச்சிகண்டன. இப்போது 21ஆம் நூற்றாண்டின் தகவல் தொழில் நுட்ப புரட்சி இணைய இதழ்களின் சகாப்தத்தை முன்னேடுத்துச் செல்கிறது.

வாழ்க நம் அடிமை ஜனநாயகம்

சாவித்திரிகண்ணன்
எதிர்பாத்தபடியே பிரதீபா பட்டீல் குடியரசுத் தலைவராகிவிட்டார்.
ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள், பொருளாதார மோசடிகள், கொலைகாரரை காபாற்றியவர் இவரா குடியரசு தலைவர் ....? என பலரும் கொதித்தும், குதித்தும், எழுதியும், பேசியும் ஒன்றும் நடக்கவில்லை
அப்படி எதுவும் நடக்காது, அதுதான் இந்திய சமூகம்!
இதை விட மோசமான குற்றச்சாட்டுகள் கொண்டவர்களை நாம் அமைச்சர்களாகவும், முதலமைச்சர்களாகவும், பிரதமர்களாகவும் ஏற்றுக் கொண்டு வந்திருக்கிறோம்.
இதற்கும் மேலாக, "அகத்தை தூய்மைபடுத்தவேண்டிய ஆன்மீக குருவே கூட யோக்கியமானவராக இருக்கவேண்டும்" என்று நம் சமூகம் எதிர்பார்ப்பதில்லை. "என் வேண்டுதலை நிறைவேற்றும் சக்தி அந்த குருவுக்கு இருக்கிறது..." என்ற நம்பிக்கை ஒன்றே போதுமானதாகி விடுகிறது.
முதலமைச்சர்களும், பிரதமர்களும் நாட்டின் தலை எழுத்தையே தீர்மானிக்க கூடியவர்கள். ஆனால் குடியரசு தலைவரோ தன்னுடைய தலையெழுத்தையே தீர்மானிக்க முடியாதவர். அப்படியிருக்க பலரும், 'ஐயோ இப்படியாகிவிட்டதே' என புலம்புவதை பார்க்கும் போது ஆச்சிரியமாக இருக்கிறது.
நல்லவேளை காந்தியவாதியான நிர்மலாதேஷ்பாண்டே போன்றவர்கள் இப்பதவிக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்ட அளவிலேயே பாதுகாக்கப்பட்டுவிட்டனர். அவரை போன்றவர்களின் சமூகத்தொண்டு இந்த தேசத்திற்கு இன்னும் தேவைப் படுகிறது.
தேட்டத்தில் பூஞ்செடிகளை ரசித்து மகிழ்வது, நடனசிகாமணிகள், வித்வான்கள், கவிஞர்கள் போன்றோரின் கலை ஆற்றலை, ரசித்து கொண்டிருப்பது, அவர்களோடு போட்டோவுக்கு போஸ்கொடுப்பது, நாட்டில் எப்படிப்பட்ட அநீதிநடந்தாலும் அதை பற்றி வாய் திறக்காமல் மௌனிப்பது ...போன்ற வகையில் வாழ்வதற்கு ஒருவேளை நடைதளர்ந்த முதியவர்கள் வேண்டுமானால் ஆர்வம் காட்டலாம்.
இதனால் தான் பிராணாப் முகர்ஜியின் பெயர் பிரயோகிக்கப்பட்டபோது, "ஐயோ அவர் எவ்வளவு பெரிய திறமைசாலி, அவர் சேவை நாட்டிற்கு தேவை" என சோனியா மறுத்தார்.
இதன் மூலம், 'திறமையும், பொறுப்பும் தேவையில்லாத பதவி இது' என தீர்மானித்திருந்தார் சோனியா. அதில் நியாயமில்லாமலில்லை. வேலையே இல்லாத, பொறுப்பு சுமைகளற்ற அலங்கார அரசபதவியே அது. நமது சட்டமன்ற, பாராளுமன்றத்திற்கு போட்டியிட விண்ணப்பிக்கும் வேட்பாளர்களிடம் கூட, 'சொத்து எவ்வளவு?, கடன்காரனாக இருக்கிறாயா?, உன் மீது வழக்குகள் உண்டா?' என கேள்விகள் கேட்கப்படுகிறது ஆனால் அப்படி எந்தவித ஆய்வுமின்றி அளிக்கப்படும் பதவிகள் தான் கவர்னரும், குடியரசு தலைவரும்! எப்போதோ அரசியல் நெருக்கடி ஏற்படும் தருவாயில் தான் இவர்களின் தேவை உணரப்படும்.
'ஆட்டுக்கு தாடியும், நாட்டுக்கு கவர்னரும் தேவையா?' என்றார் அறிஞர் அண்ணா. 'கவர்னரை ஆடு என்றால் குடியரசுத்தலைவர் பூம்பூம் மாடு தானே' என்று புரிந்து கொண்டுள்ளனர் நம் அரசியல் வாதிகள்!
மன்மோகன்சிங்கும், பிரதீபா பட்டீலும் பெயர் அளவுக்கு தான் பதவியை சுமக்கிறார்கள். இந்த நிழல்களுக்கு பின்னிருந்து நிஜமாக இயங்கிக்கொண்டிருப்பவர் சோனியா தானே!.
குடியரசுத்தலைவர் பதவி என்பது 1969வரை ஆரோக்கியமாகத்தான் இருந்தது. பாபு ராஜேந்திர பிரசாத் ஒரு முறை'பிரதமரை காட்டிலும் எனக்குதான் அதிக அதிகாரம்' என பிதற்றியபோது அன்றைய பிரதமர் நேரு அதை அமைதியாகச் சமாளித்தார். பாபு ராஜேந்திர பிரசாத்தும், டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணனும், ஜாகிர்உசேனும் மரியாதைக்குரியவர்களாக மதிக்கப்பட்டனர்.
இந்திராகாந்தி தான் குடியரசுத்தலைவருக்குரிய மதிப்பீடுகளை குலைத்துப்போட்டவர். தியாகத்தலைவர்களிடமிருந்து திசை மாறி பயணித்து, வி.வி.கி.ரியை வீராப்பாக வெற்றி பெறச் செய்து முதன் முதல் குடியசுத் தலைவர் பதவியை சர்ச்சைக் குள்ளாக்கியவர் இந்திராகாந்தி.
"இந்திராகாந்தி சொன்னால், துடைப்பமெடுத்து தரையை பெருக்குவேன்" என்றார் ஜெயில்சிங்! அன்றைக்கே வீழ்ந்து விட்டது அந்த பதவியின் கௌரவுமும், மரியாதையும். இந்திராகந்தியின் கண் அசைவுகளுக்கேற்ப காரியங்களை நிறைவேற்றினார் பக்ருதீன் அலிஅகமது. அந்த வரலாற்றின் நீட்சியாகத்தான் இன்றைய நிகழ்வுகளைப் பார்க்கவேண்டும்.
கே.ஆர். நாராயணன் என்ற மாபெரும் திறமைசாலி, நேர்மையாளர் குடியரசுத் தலைவரானதால் தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயம் தழைத் தோங்கி விடவில்லை.
அப்துல்கலாம் என்ற அணு விஞ்ஞானி அதிகார உச்சத்தை அடைந்ததால் சிறு பான்மை சமூகம் சிறப்புபெற்று விடவில்லை. அதேபோல் பிரதீபாபட்டீல் என்ற பெண், முதல் குடிமகளாய் வந்துவிட்டதால் பெண்குலத்திற்கு எந்த பிரயோஜனமும் கிடைக்க வழியில்லை.
இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற பிறகும் 1948 ஜீன் வரை மௌண்ட்பேட்டனையே கவர்னர்ஜெனரலாக இருக்கும்படி கைப்கூப்பி வணங்கியவர்களல்லவா நாம்!
அடிமை தளையிலிருந்த அறுப்பட்டு 60 ஆண்டாக போகிறது இந்திய தேசத்திற்கு! ஆனால் நாம் இன்னும் அடிமை மனோபாவத்திலிருந்து அகலாமல் 'பிரிட்டீஷ் வெஸ்ட் மினிஸ்டர்' பாணி அரசியல் அமைப்பை பின்பற்றி, 'இங்கிலாந்தில் அரசர் எப்படியோ அப்படியே இந்திய குடியரசுத்தலைவர்' என்று செயல்படுகிறோம்.
சுதந்திரமாக செயல்படமுடியாத சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் குடிமகனுக்கோ அல்லது குடிமகளுக்கோ நாம் சூட்டியுள்ள பெயர் தான் குடியரசுத்தலைவர்.
வாழ்க நம் அடிமை ஜனநாயகம்.
மன்னராட்சி மாண்புகள்
கோடான கோடி மக்கள் ஒண்ட குடிசையின்றி, ஒட்டி வயிர்களுடன் பிளாட்பாரவாசிகளாய் வாழும் இந்தியாவில் குடியரசுத்தலைவர் வாழ்வதற்குரிய மாளிகையின் பரப்பளவு 330ஏக்கர்! அவருக்கு அங்கே சேவை செய்ய 1500 பணியாளர்கள். மன்னராட்சியின் மாண்புகளை நினைவு கூர்வோமாக.

சேது பாலம்- சிலதகவல்கள்

சாவித்திரிகண்ணன்
லகின் முதல் மனிதனான ஆதம்சும்,ஏவாளும், இலங்கையில் உளள ஈடன் தோட்டத்தில் தான் வாழ்ந்தார்களாம்.அப்போது கடவுள் 'வேண்டாம்-பறித்துவிடாதீர்கள்' என்ற கனியை அவர் பறித்து புசித்தார் என்பதெல்லாம் காலங்காலமாக சொல்லப்பட்டுவரும் கதையாகும். அந்த ஆதம்ஸ் வாழ்ந்ததற்கான அடையாளங்கள் இன்னும்இலங்கைத் தீவில் காணக்கிடைக்கின்றன. ஒரு சமயம் ஆதம்ஸ் இலங்கையிலிருந்து தென்னிந்தியாவிற்கு கடல் மார்க்கமாக கால்களால் நடந்துவந்த பாதையே கடலடி மணற்திட்டுகளால் ஆனபாதையே இன்று விவாதத்திற்கு உள்ளாகியுள்ளது. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னாலான இந்த நம்பிக்கையை கருத்தில் கொண்டே உலக அளவில் அந்த மணல் திட்டுகள் இதுவரை ஆதம்ஸ்பாலம் என அறியப்பட்டு வந்துள்ளது. எந்த நாட்டு உலகவரைபடத்திலும் அது ஆதம்ஸ்பாலம் அன்றே எழுதப்பட்டுளளது. ஆக, உலகின் கிறிஸ்த்துவர்களுக்கும், இஸ்லாமியர்களுக்கும் பொதுவாணவர்தான் ஆதாம். கிறிஸ்த்துவர்களின் பைபிள் படியும், இஸ்லாமியர்களின் குரான்படியும் ஆதாம் தான் கடவுள் சிருஷ்டியின் முதல் மனிதன். மூலபுருஷன். ஆனால் இதுவரை இதற்கு அவர்கள் உரிமை கொண்டாடவோ, புனிதம் கற்பிககவோ புறப்படவில்லை... என்பது ஒரு புறமிருக்க, இநத 30கி.மீ நீளமுளள கடலடிமணற்திட்டானது தலைமன்னாருக்கும், தனுஷ்கோடிக்கும் இடையில் இந்தியாவையும், இலங்கையையும் இணைக்கும் ஒரு இயற்கையின் அம்சமாக இருந்துளளது என்பது மறுகக முடியாத உண்மை, ஆங்காங்கே கண்ணுக்கு தெரிந்தும், தெரியாமலும் இருக்கும் இநத மணற்திட்டின் மேல், மேலும் கற்களைக் கொட்டி பாதை அமைக்கும் முயற்சிகள் இராமர் காலத்தில் நடந்திருக்க கூடும் என்று யூகிப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

காசில்லாமல் கடவுளைப் பார்ககமுடியாது

சாவித்திரிகண்ணன்
1799-ல் சர்.வில்லியம் ஜோன்ஸ் என்ற ஆங்கிலேயரால் அரசாங்க கெஜட்டில் இந்துமதம் என்று பதிவாவதற்கு முன்பு இந்தியாவில் இந்துமதம் என்ற சொற்றொடரே கிடையாது. பற்பல தெய்வங்கள், நம்பிக்கைகள், வழிபாடுகள் கொண்டிருந்த பாரத தேசத்தின் இதனை மதமாக குறிப்பிட விருமபாமல் 'சநாதனதர்மம்' என்றே பொதுவாக பெயரிடடனர். ஒவ்வொரு அரசர்களும், செல்வந்தர்களும் பிரம்மாண்டமாக கோவில்களை, கட்டியதற்கான காரணம் மக்களுக்கு ஏதோ ஒரு தெய்வநம்பிக்கை இருந்தால் ஒழுக்க நெறிசார்ந்துவாழ்வார்கள் என்பதாகும். அந்த கோயில்களுக்கு மக்களை வரவழைக்கும் விதமாகவே அரிய சிற்பங்களை அங்கு வடித்தனர். பற்பல கலைநிகழ்ச்சிகளை கோயில்களில் அரங்கேற்றினர். பசித்தோர் வந்துண்ணும் அன்னசாலையாகவும் ஆலயங்கள் விளங்கின. ஆனால் சமீபத்தில் கோயில்கள் வியாபார ஸ்தலங்களாக விஸ்வரூபமெடுத்து வருகின்றன. காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் சில முக்கிய கோயில்களை நாள்தோறும் குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு இழுத்து, மூடி பணம்கொடுத்தால் கோவிலுக்குள் விடுகின்றனர். வசதியற்றவர்கள் கோவில் பிரகாரத்திற்கு கூட வரவழியின்றி வாசலிலே தவம் கிடக்கின்றனர். கோயில்களின் வருமானத்தை பெருக்க சிறப்பு நுழைவுக்கடடணம் என்ற நடைமுறை ஏற்கெனவே உளளது. பொதுவழியில் பொதுமக்கள் நுழைவதற்கு சென்னையில் உளள கபாலீஸ்வரர், பார்ததசாரதி கோயில்களிலே கூட தடைசெய்தது இல்லை. ஆனால் புராதன கோயில்நகரமான காஞ்சியில் இப்படிப்பட்ட போக்குகள் இருப்பது பக்தர்களுக்கு வேதனை ஏற்படுததுவதாக உளளது. இது தொடர்பாக நியாயம் கேட்கும் பொதுமக்களை நிர்வாக அதிகாரிகளும், பணியாளர்களும் அலட்சியப்படுத்துவதும், அவமானப்படுத்துவதும் தொடர்கதையாகிவிட்டது. புண்ணியஸ்தலங்களான கோயில்கள் பணம்பறிக்கும் பாவஸ்தலங்களாக பரிணாம வளர்ச்சி கண்டுவிட்டதா? 'கோயில்கள்வேண்டாம் என்று கூறவில்லை கோயில்களின் கொள்ளை அடிப்பவர்களின் கூடாரங்களாகிவிடக்கீடாது என்றே சொல்கிறோம் என பராசக்தியில் வசனம் எழுதிய கலைஞர் ஆட்சியின் அறநிலையத்துறை ஆவண செய்யுமா?

மீடியா யுத்தம்

சாவித்திரிகண்ணன்
தி.மு.கவிற்கும், சன்குழுமத்திற்கும் இடையே ஏற்பட்ட பிரிவைத் தொடர்ந்து பல பிரம்மாண்டமான மாற்றங்கள் மளமளவென்று விஷூவல் மீடியாவில் விரியத் தொடங்கியுளளது. அரசாங்கமே கேபிள் டி.வி கார்ப்பரேஷன் ஆரம்பிக்கும் என்ற அறிவிப்பு வெளியானது. தமிழ்நாட்டில் சுமார் 80% கேபிள் இணைப்புகள் எஸ்.சி.வி எனப்படும் சுமங்கலிகேபிள் விஷனில் நேரடி மற்றம் மறைமுக கட்டுப்பாட்டில் தான் உளளன. இந்நிலையில் அரசு அறிவிப்பிற்கு அனைத்து கேபிள் ஆபரேட்டர்களும் பெரும் ஆதரவு தெரிவித்தனர். தமிழக அரசின் கேபிள் இனைப்பு அடுத்த ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் தொடங்கக்கூடும் என்ற எதிர்பார்ப்பும் உள்ளது. இச்சூழலில் தொழில் நுட்பத்தின் அடுத்தகடடமான டிஷ்ஆண்டெனா மூலம் (டிடி.ஹெச்) தொலைக்காட்சி ஒளிபரப்புகளை நேரடியாக செயற்கைகோளிலிருந்து வீடுகளுக்கு பெறும் முறையை சன்குழுமம் மார்கெட்டிங் செய்ய ஆரம்பித்து இந்த விற்பனையும் சூடுபிடித்துளளது. ஏற்கெனவே ஜீ.டி.வி.யின் டிஷ் ஆண்டெனாவும், டாடாஸ்கையும் மார்கெட்டில் உள்ளன. இவை சமுமார் 4000ரூபாய் செலவில் செயல்படுத்தக்கூடியதாக்கும். ஆனால் சன்குழுமம் சுமார் ஆயிரம் ரூபாய் முதலீட்டில்மடிஷ்ஆண்டெனா தருவதாகவும் மாதம் 75ரூபாய் கட்டினால் போதுமென்றும் களத்திற்கு வந்துள்ளது. கேபிள் ஆபரேட்டர்கள் கதி கலங்கிபோய் சன்குழுமத்திற்கு எதிராக ஒருநாள் ஒளிபரப்பை நிறுத்தி போராடினார்கள். எவ்வளவுதான் டிஷ்ஆண்டெனா வந்தாலும் அமெரிக்கா போன்ற வெளிநாடுகளிலேயே 60சதவிகிதத்தினர் கேபிள் இணைப்பு மூலம் தான் தொலைக்காட்சிபார்க்கின்றனர். காரணம் அங்கே பைபர் ஆப்டிகலில், பிராட்பேண்டில், டிஜிட்டல் கேபிள் இணைப்பு தரப்படுகிறது. இதன் மூலம்இன்டர்ணெட் தொலைபேசி உள்ளிடட மற்றும்பல சேவைகளையும் துல்லியமாகப் பெறமுடிகிறது. ஆகவே அப்படிப்படட தொழில்நுட்பத்தை எந்த நிறுவனம் எடுத்து வருகிறதோ அதற்குத் தான் எதிர்காலம் இருக்கிறது. தமிழ்நாட்டில் இப்படி பைபர்ஆப்டிகல் மூலமான கேபிள் இணைப்புக்கு ரிலையன்ஸ், ஹாத்வே போன்ற நிறுவனங்கள் தயாராக உளளனவாம். ஆக பலரும் களத்திற்கு வந்தால் அதில் தரமான, விலை நியாயமான சேவையை தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமை திருவாளர் பொது ஜனத்தின் வசம் வந்துவிடும்.

Friday, October 12, 2007

சேதுசமுத்திர திட்டம்; பேசமறுக்கும் உண்மைகள்;

ண்மைகளை உறங்கவைத்துவிட்டு, பொய்களுக்கு மட்டுமே போஷாக்கு தந்து கொண்டிருக்கும் தந்திரமே-உன்பெயர்தான் அரசியலோ....! என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது. இனி என்னவாகும் சேதுசமுத்திர திட்டம்?
திட்டத்தை மாற்றுப்பாதையில் செயல்படுத்துதைக் குறித்து தன்னுடைய பதிலைக் கூற நீதிமன்றத்திற்கு மூன்று மாதகால அவகாசம் கேட்டுள்ளது மத்திய அரசு. இதற்குள் அடுத்த நாடாளுமன்ற தேர்தல் நெருங்கிவிட்டது.
தொல்லியல் துறை கருத்தை சொன்னதிலேயே 'தொலைந்துவிடுவோமோ' என பயந்த மத்திய அரசுக்கு இனி இராமர் பாலத்தின் மீது கைவைக்கும் தைரியம் வரப்போவதில்லை. அப்படி கைவைத்தால், 'காங்கிரஸ் காணாமல் போய்விடும். பா.ஜ.க காலூன்றிவிடும்.' என்ற யதார்த்தங்களை புறக்கணிக்க மத்திய அரசு தயாராக இருக்காது. இந்நிலையில் மத்திய கூட்டணி அரசில் இடம்பெற்றுளள தி.மு.க காங்கிரஸூடன் கலந்தாலோசித்து இணக்கமான ஒரு முடிவுக்கு வராமல் தானடித்த மூப்பாக இந்தப் பாதையில் மட்டுமே இத்திட்டத்தை செயல்படுத்த முடியும் என்று அறிவித்துவிட்டது. மத்திய அரசிடம் மாற்று கருத்து தனக்கு ஏற்பட்டுவிட்டது என்பதை உணர்தத தமிழகத்தில், 'உண்ணாவிரதம்', 'பந்த்' என இரண்டையும் ஒரு சேர நடத்திமுடித்துவிட்டது.இங்கே உண்மைகள் மறைக்கப்பட்டு ஒரு ஊமை நாடகம் அரங்கேற்றப்பட்டு கொண்டுள்ளது. கட்சிகள் பேச மறுக்கும் உண்மைகளை நாம் கொஞ்சம் கவனிப் போமாக.
தி.மு.க பேச மறுக்கும் உண்மைகள்:
தமிழர்களின் தலை எழுத்தையே மாற்றிவிடக்கூடிய 150 ஆண்டு கனவு நிறைவேறப் போகிறது என்றோம். ஆனால் சேது சமுத்திரதிட்டம் இப்போது சிக்கலாகிவிட்டது. தூர்வாரிய பிறகும், ஆழப்படுத்திய பிறகும் மீண்டும், மீண்டும், காற்று மற்றும் கடலலைகளின் போக்கால் சேறும், மணலும் பல ஆயிரம் டன் சேருவதால் மன்னார்வளைகுடா பகுதியில் செலவு தான் கூடிக்கொண்டிருக்கிறதே தவிர செயல் வடிவம் கிடைத்தபாடில்லை! திட்ட மதிப்பீடு 2427 கோடியிலிருந்து இரு மடங்காக எகிறிவிட்டது. ஏறத்தாழ 5000கோடி ஒதுக்கினால் தான் சேது சமுத்திர சாத்தியமாகும். இந்த கூடுதல் நிதியை ஒதுக்க, செயல்படுத்த பொருளாதார ரீதியாக இத்திட்டம் வெற்றிகரமானது என்றுசொல்ல முடியவில்லை. இவ்வளவு செலவழித்தாலும் இத்திட்டத்திற்கு செலவழித்த பணத்தை ஒரு போதும் திரும்ப எடுக்க முடியாது என்ற கருத்து வலுப்பெற்றுள்ளது. இப்படிப் பட்ட இக்கட்டான சூழ்நிலையில், பா.ஜ.கவின், "இராமர் பாலம் காப்போம்", கோஷம் எங்களுக்கு கைகொடுத்துள்ளது. இது தான் சாக்கு! 'தமிழர்களின் லட்சியக்கனவு, பொருளாதார ரீதியில் தமிழகத்தை பூத்து குலுங்க வைக்கும் திட்டம்' என்ற மாயைகளை விலக்கி கொள்ளாமல், வில்லன் பழியை பா.ஜ.கவின் மேல் போட்டாயிற்று. 'திட்டத்தின் மதிப்பீடு இரு மடங்காகிவிட்டது, அதற்கான நிதி ஆதாரத்திற்கு அனுமதியில்லை. அப்படியே கிடைத்தாலும் இது வெற்றிகரமான திட்டமில்லை. ஆழம்தெரியாமல் காலைவிட்டுவிட்டோம். மூழ்கிச்சாவது முட்டாள்தனம், கால்களை எடுத்துக் கொள்வோம். காரணங்களை மறைத்துக் கொள்வோம்'
பா.ஜ.க பேச மறுக்கும் உண்மைகள்:
பாபர் மசூதியை இடிக்க முடிந்ததே தவிர இன்று வரை அங்கே ராமர்கோயிலை கட்டி எழுப்ப முடியவில்லை. இப்போது அயோத்தி பிரச்சினையைப் பேசும் அருங்கதையை இழந்துவிட்டோம். அடுத்ததாக சங்கராச்சாரியர் கைது விவகாரமும் சரிவர கைகொடுக்கவில்லை. அடுத்த ஆண்டு வரும் தேர்தலுக்கு ஒட்டு அறுவடைக்கு என்ன செய்ய? என அங்குமிங்கும் அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில் தி.மு.க தானாகவே வந்து தாரை வார்த்து தந்தது தான் ராமர் பாலவிவகாரம். தி.மு.க காட்டிய பிடிவாத அணுகுமுறை! மாற்று வழி முறைகளை பரிசிலீக்க மறுத்ததுமற்றும் அதன் இந்துமத துவேஷமும் பா.ஜ.கவிற்கு பலம் சேர்க்க உதவிற்று. எப்படி பார்த்தாலும், எந்த வழியில் செயல்படுத்தினாலும் ஆதம்ஸ் பாலம் எனப்படும் 30 கி.மீ நீளமுள்ள ஏழு மணல்திட்டுகளைக் கொண்ட -5 அடிமுதல் 11 அடிவரையே ஆழம் கொண்ட- அந்த பாதையை பிளந்து தான் சேது சமுத்திர கால்வாய் சாத்தியமாகும். பா.ஜ.க நம்பும் பகுதிவரை மட்டுமே ராமர் நடந்துவந்து மீதிப்பாதையை நடக்காமலேயே பறந்து சென்றுவிட்டரா? என்பதை யாரும் கேட்கவில்லை இப்போதைக்கு ராமர்பாலம் என்பது வருகிற தேர்தலுக்கு கைகளில் வழுக்கி விழுந்த 'ஜாக்பாட் பரிசு' அவ்வளவே!.
காங்கிரஸ் பேச மறுக்கும் உண்மைகள் :
சிறுபான்மை அரசு என்பதால் தி.மு.க தந்த நிர்பந்தத்தால் சேது சமுத்திர திட்டத்தை பொருளாதார ரீதியாக, சுற்றுச்சூழல் ரீதியாக, பூகோள ரீதியாக பலனா? பாதகமா? என ஆராயமல் ஏற்றுக் கொண்டு விட்டோம். இன்று எல்லாவகையிலும் பாதகம் என அறியவந்த நிலையிலும் அதை அறிவிக்கத் தயக்கமாயுள்ளது. திட்ட மதிப்பீடு 2427 கோடியிலிருந்து இரு மடங்காக எகிறியுளள நிலையில் அதற்கு நாடாளுமன்ற ஒப்புதலை பெற முடியாது . இதுவரை நிதி திரட்டி தந்த ஆக்ஸிஸ் வங்கியும் நிச்சயமாய் இனி உதவமுடியாது என கைவிரித்துவிட்டது. தி.மு.கவின் இந்துமத துவேஷத்தை ஏற்கவும் வழியின்றி, எதிர்க்கவும் வழியின்றி இரண்டுங்கெட்டானாய், இருதலைக் கொள்ளியாய் இருப்பு கொள்ளாமல் தவிக்கிறோம், சேதுசமுத்திரதிட்டம் செயல்படுதத முடியாதது என்பதை சொல்லமுடியவில்லை. அ.தி.மு.க பக்கம் கதவு அடைபட்டு இருப்பதால் தி.மு.கவை விட்டால் வேறு திடமான துணையில்லை. விரும்பவும் முடியாத, வெறுத்தாலும் காட்டிக் கொளள வழியின்றி தி.மு.கவை வைத்திருக்கிறோம். தமிழகத்தில் தி.மு.க, அ.தி.மு.க தவிர்தத மூன்றாவது அணி பலம் பெற்று அதில் காங்கிரஸ் பங்கு பெற்றால் பல உண்மைகள் வெளிவரலாம்.
சிறுபான்மையினர் பேசமறுக்கும் உண்மைகள்:
உலகவரைபடங்கள் அனைத்திலுமே தலைமன்னாருக்கும். தனுஷ்கோடிக்கும் இடையிலான அந்த கடலடி மணற் திட்டுகள் ஆதம்ஸ் பாலம் என்றே அறியப் பட்டு வந்துளளது. ஆதாம் என்பவர் தான் கிறிஸ்த்துவ சிந்தாந்தப்படியும், இஸ்லாமிய சிந்தாந்தப்படியும், உலகின் முதல் சிருஷ்டி, கடவுளால் உருவாக்கப்பட்ட முதல் மனிதன். அவர் இன்றளவும் இருக்கும் இலங்கையின் ஈடன் தோட்டத்திலிருந்து இந்த வழியே தென்னிந்தியா வந்ததை குறிக்கும் வகையில் தான் பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இந்த மணல்திட்டுகளுக்கு 'ஆதம்ஸ் பாலம்' என பெயரிடப்பட்டது. அகில முழுமையும் இது, 'ஆதம்ஸ் பாலம்' என்றே அறியப்பட்டுவந்துள்ளது. அதை ராமர்பாலம் என பா.ஜ.க அழைத்த நிலையில் நாங்கள் அதை 'ஆதம்ஸ் பாலம்' தான் என அறுதியிட்டு கூறி, அதன் மூலம் மதச்சார்ப்பறற காங்கிரஸூக்கும், தி.மு.க.விற்கும் சங்கடத்தை உருவாக்க விரும்பவில்லை. எப்படியோ சேது சமுத்திர திட்டத்தை நிறுத்திய பழி எங்கள் மேல் விழவில்லை.
சுற்றுச் சூழல் ஆர்வலர்கள் பேசி வந்த உண்மைகள்:
சேது சமுத்திரதிட்டம் சுற்றுச் சூழலை சீரழிகக கூடியது. உலகில் அரியவகை உயிரினமான பவளப்பாறைகள் பல தீவு கூட்டங்களாக இந்த மன்னார்வளைகுடாவில் இயற்கை மாளிகைகள் அமைத்துள்ளன. இந்த இயற்கை அரண்களே இராமேஷ்வரம், இராமநாதபுரம், தூத்துக்குடியை இதுவரை அழிவிலிருந்து காப்பாற்றியுள்ளன. பல்லாயிரக்கணக்கான கடல்வாழ் உயிரினங்கள், கடற்பசு, டால்பின்கள், கடல்ஆமை, கடற்குதிரை போன்றவை சேதுதிட்டசெயல்பாடுகளால் காலாவதியாகிவந்தன. இனி ஒரளவு காப்பாற்றபட போகின்றன. கோடிக்கணக்கான ரூபாய் பெருமானமுள்ள மீன்வலைகள் இத்திட்ட செயல்பாடுகளால் இதுவரை அறுபட்டு நாசமடைந்துள்ளன. ஆதம்ஸ் பாலம் என்ற அபூர்வ மணல்திட்டுகளை அழிக்க கூடாது. அவை சுனாமியிலிருந்து தென்னிந்தியாவை காப்பாற்றும் இயற்கை அரண்களாகும். சூயஸ், பனாமாகால்வாய் போன்றவை நிலத்தை வெட்டி கடல்களை இணைத்தவை. ஆனால் சேதுபகுதியிலோ சேறும், மணலும் இடையறாது சேர்ந்து கொண்டிருப்பதால் கடலை ஆழப்படுத்த வழியில்லை இது இயற்கைக்கும், மீனவர் நலன்களுக்கும் எதிரான திட்டம். இன்று உண்மை உணரப்பட்டுவிட்டது. சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்களால், விஞ்ஞான பூர்வமான உண்மைகளைச் சொல்லி தடுத்து நிறுத்த முடியாத திட்டத்தை மதவாதிகள் ராமர் பெயரை வைத்து நிறுத்திவிட்டனர்.
எப்படியோ ராமர் கலகம் நன்மையில் முடிந்தது.

Thursday, May 24, 2007

சர்வாதிகார சாம்ராச்சியம் நடத்திய சன்குழுமம்



-சாவித்திரி கண்ணன்

சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி தெளிவாகப் புரிந்து விட்டது. சன் தொலைக்காட்சிகுழுமத்தின் அசுரமான ஊடக பலம் கழகவளர்ச்சிக்கு கைகொடுக்கும் என்பது கனவானது. அது கட்சியை கபளிகரம் செய்யத்துடிக்கிறது என்பது நிருபணமாகிவிட்டது.

கருத்துகணிப்பு என்பதாக தினகரன் திணித்து வந்த கருத்தாக்கங்கள், தமிழ்நாட்டில் தயாநிதியை தனிப்பெரும் தலைமை சக்தியாக அடையாளப்படுத்த எடுக்கப்பட்ட சூட்சும திட்டங்கள் என்பது சுளீரென உரைத்தது கருணாநிதிக்கு!காலங் கடந்து இதை கண்டுணர்ந்தார் கருணாநிதி எனினும், 'தன் காலம் முடிந்து போகும் முன்பே சுதாரித்து கொண்டார்தலைவர்' என்பது தான் கழக உடன் பிறப்புகளிடம் மட்டுமல்ல குடும்ப உறவுகளிடமும் நிம்மதியை உருவாக்கியது.

தமிழ் நாட்டிலிருந்து மத்திய அமைச்சர் ஆனவர்களில் சிறப்பாக செயல்படுபவர் யார்? என்ற கருத்துகணிப்பில் தயாநிதிக்கு 66 மதிப்பெண்ணும், ப.சிதம்பரத்திற்கு 24 மதிப்பெண்ணும் , அன்புமணிக்கு 2மதிப்பெண்ணும் தந்து, கூட்டணிக்குள் குழப்பம் உண்டானாலும் பரவாயில்லை தம்பி தயாநிதியின் தகுதியை முன் நிறுத்த வேண்டும் என்று கலகத்திற்கு தயாரானார் கலாநிதி. தனக்குதானே கிரிடம் சூட்டிக்கொள்வது என்பது ரத்தவழியாக தாத்தா கருணாநிதியிடம் கண்டுணர்ந்த பால பாடம் அல்லவா? ஆக, இன்னும் கூட புரிந்து கொள்ளதவர்களுக்கு இப்போதாவது உணர்த்த வேண்டாமா...? இன்னும் எத்தனை காலம் தான் அன்புப் பிள்ளை ஸ்டாலினை தூக்கி, கக்கத்தில் இருத்தி, 'இவன் தான் அடுத்தவாரிசு' என அறிவிக்க முடியாமல் அறிவுறுத்திக் கொண்டிருப்பார்.

அவரோ பாவம் முப்பது வருட பயிற்சிக்குப்பின் கருணாநிதியின் முழங்காலளவுக்குத்தான் வளர்ந்திருக்கிறார்.... ஆனால் மூன்றே ஆண்டுகளில் தயாநிதி கருணாநியின் கழுத்திற்குமேல் வளர்ந்து விட்டார். இந்தியாவே போற்றும்இளம் அமைச்சர் தமிழ்நாட்டிற்கு தலைமை தாங்கக் கூடாதா...? என்று 'கார்பரேட் தாதா' கலாநிதிபோட்ட அவசர கணக்கில் உருவான கருத்துகணிப்பு எல்லாவற்றையும் அலங்கோலமாக்கிவிட்டது.


கருணாநிதியின் வாரிசாக மு.க ஸ்டாலினுக்கு 70 சதவிகிதமும் மு.க அழகிரி, கனிமொழிக்கு தலா 2 சதவிகிதமும், மற்றவர்கள் என்பதாக 20சதவிகிதமும் வழங்கப்பட்டிருந்த கருத்துகணிப்பில் அந்த மற்றவர்கள் என்ற பெயரில் மறைந்து கொண்டிருப்பது தயாநிதிமாறன் என்பதை தயக்கமின்றி புரிந்துகொண்டார்கருணாநிதி.


இந்தப்பின்ணணியில் தான் அழகிரி ஆதரவாளர்கள் ஆவேசம் கொண்டு பத்திரிகைகளை எரித்து, பஸ்களை உடைத்து செயல்படும் செய்தி காலை 9.30க்கே மணிக்கே கவனத்திற்கு கொண்டு வரப்பட்டபின்பும், காவல் துறைக்கு தலைமைதாங்கும் அமைச்சரான அவர், காவல் துறையினருக்கு நிலைமைகளை கட்டுப்படுத்தும் கட்டளைகளை பிறப்பிக்கவில்லை, பிறகு 11மணியளவில் தான் தினகரன் அலுவலகம் தீயிட்டு கொளுத்தப்பட்டு, மூவர் மூச்சு திணறி இறந்தனர்.


கருணாநிதி உயிரோடு இருக்கும் போது அவரது அடுத்த வாரிசு குறித்த விவாதத்தை 'தினகரன்' மக்களிடம் நடத்தியது. அவரது நீண்ட ஆயுளை வேண்டி அவரது மனைவியும், துணைவியும் நித்தநித்தமும் பல பூஜை புனஸ்காரங்கள், யாகங்கள், வேள்விகள் நடத்தி கொண்டிருக்கும் சூழலில் குடும்பத்தினரிடம் கோப உணர்வே மேலோங்கியது.


இந்த சூழலில் தான் மதுரையில் அழகிரி ஆதரவாளர்கள் ஆவேசம் கொண்டு நர்த்தனமாடியதை அமைதியாக வேடிக்கை பார்த்தது காவல் துறை. மதுரையில் கலவரம் ஆரம்பித்தவுடன் முதல்வர் கருணாநிதி அழகிரியை தொடர்பு கொண்டு பேசினார் என்றும் பத்திரிக்கைகளில் செய்தி அடிப்பட்டது இதற்கு பிறகு தான் மீண்டும் தினகரன் அலுவலகத்திற்கு திரும்பிய தி.மு.க வினர் தீவைத்தனர். கலவரம் திசை மாறி போனது. ஆக காவல் துறையினரிடமும், அழகிரியிடமும் முதல்வர் தொடர்பு கொண்டபிறகே விபரிதங்கள் நடந்தேறின.


இதனால் தான் அவ்வளவு அத்துமீறல்களுக்குபிறகும் அவமானப்பட ஏதுமின்றி அழகிரியை சிறப்புபாதுகாப்புடன் சென்னைக்கு வரவழைத்ததும், முதல்நாள் பிரதமர் நிகழ்ச்சியில் பிரதானமாக முன் வரிசையில் அமரவைத்ததும், அடுத்த நாள் சட்டமன்றத்திற்குள்ளேயே, அழகிரி சகஜமாக வந்து சென்றதும், நடைப்பட்டுகொண்டிருப்பது சன், தினகரன் குழுமத்திற்கும், அழகிரிக்குமான பிரச்சினையல்ல. இது கட்சிதலைவரான கருணாநிதிக்கும், ஊடக செல்வாக்கில் ஓங்கிநிற்கும் சன், தினகரன் குடும்பத்திற்குமான பிரச்சினை என்பதே பிரதியட்ச உண்மையாக வெளிப்பட்டது.


கருணாநிதியின் கசப்புணர்வை புரிந்து கொள்ள வேண்டுமெனில் மாறன் குடும்பத்தின் பின்னணி, சன், தினகரன் குடும்பத்தின் அசுர பலத்திற்கு அச்சாணியாக விளங்கிய கருணாநிதியின் அரசியல் பலம் போன்றவைகளை பின்னோக்கிப் பார்க்க வேண்டும். நியாயங்களை புரிந்து கொள்ளலாம்.


மணம் வீசாத பூமாலை


1989-ஆம் ஆண்டு- 13வருட வனவாசத்திற்கு பிறகு மீண்டும் தி.மு.க அரியனை ஏறிய- அந்தகாலக்கட்டத்தில் தான் 'பூமாலை' என்ற வீடியோ இதழை விற்பனைக்கு கொண்டுவந்தனர் மாறன் சகோதரர்கள். இதற்கு முன்பு ஏக்நாத் என்பவரின் திரைபட செய்திகளை கூறும் வீடியோ இதழ் ஒன்று விற்பனையில் இருந்தது. பூமாலை இதழுக்கென்று புதிதாக யாரையும் வேலைக்கு அமர்த்தாமல் குங்குமம், முத்தாரம், வண்ணத்திரையில் பணியாற்றிய பத்திரிக்கையாளர்களையே சம்பளமில்லாத செய்தியாளர்களாக, பேட்டியாளர்களாக பயன்படுத்திக்கொண்டனர் மாறன் சகோதரர்கள்.


வீடியோ கடைகள் மற்றும் நூலகங்களின் வாயிலாக விற்பனைக்கு கொண்டு செல்லப்பட்ட இந்த வீடியோ இதழை விரும்பி பார்க்க ஆளில்லை. ஆனால் ஆட்சி அதிகாரம் தி.மு.க வசமிருந்த காரணத்தால் விற்க மறுத்த வீடியோ நூலகத்தினர், 'வில்லங்கத்தில் மாட்டநேரிடும், ரெய்டு நடத்தி ஆபாச கேசட்டுகள் இருந்ததாக வழக்குப்போட்டு லைசென்ஸ் ரத்தாகக் கூடும் ' என எச்சரிக்கப்பட்ட சம்பவங்களெல்லாம் நடந்தேறியது.


1991ல் கருணாநிதி அரசு கவிழ்ந்தது. ஜெயலலிதா ஆட்சிக்கு வந்ததும் மாறன் சகோதரர்கள் மௌனமானர்கள். மணம்வீசாத, யாரும் விரும்பிச்சூடாத இந்த பூமாலை பிணத்தின் மீது சாத்தப்பட்ட மாலையாக, மண்ணோடு மண்ணானது. காமாலைப்போல் கண்களை உறுத்திய - கலைநேர்த்தியற்ற- பூமாலை இதழ் உதிர்ந்தது கண்டு உள்ளப்படியே உள்ளம் மகிழ்ந்தனர் வீடியோ கடைக்காரர்கள்.அதன் பிறகு ஈராண்டுக்காலம் இருக்கும் இடம் தெரியாமல், செய்யக்கூடியத்தொழில் இன்னதென்று தெளிவில்லாமல் மாறன் சகோதரர்கள் சும்மயிருந்தனர்.


சன் தொலைக்காட்சியின் தொடக்கம்


அக்டோபர் 1992ல் ஜூ தொலைக்காட்சி (Zee Tv) இந்திய தனியார் சேட்டிலைட் தொலைக்காட்சிகளின் முன்னோடியாக களத்திற்கு வந்தது. அது முதல் மாறன் சகோதரர்கள் தாங்களும் அதுபோல் தனியார் தொலைக்காட்சி ஆரம்பிக்க வேண்டுமென தந்தையை நச்சரிக்க தொடங்கினர்.


பத்திரிக்கையாளர் சசிகுமார் மேனன் என்பவர்தான் முதன் முதலில் தனியார் சேட்டிலைட் சேனல் பற்றிய அறிமுகத்தை முரசொலிமாறனுக்கு சொன்னவர். அவர் அரபு நாடுகளில் வாழும் மலையாளிகளுக்காக தினசரி நான்கு மணி நேரம் நிகழ்ச்சி தயாரிக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கப்பெற்றார் அதில் சுமார் அரை மணிநேரம் தமிழ் நிகழ்ச்சிகளை தயாரித்து தாருங்கள்' என மாறன் சகோதரர்களை அணுகினார். அப்போது அவரிடம்,'எப்படி இந்த வாய்ப்பு உங்களுக்கு கிடைத்தது' என தோண்டித்துருவி விசாரித்த முரசொலி மாறன் அவரிமிருந்து பெற்ற தகவல்களைக் கொண்டு, சசிகுமார் மேனனுக்கே தெரியாமல் அவரை முந்தி சென்று, சம்பந்தபட்டவர்களிடம் பேசி நேரடி வாய்ப்பை உருவாக்கிக் கொண்டார்.


சசிகுமார் மேனன் 'ஏசியானெட்' என்ற மலையாளச் சேனலை ஆரம்பித்த அதே நேரத்தில் தான் - ஏப்ரல் 1993ல் -சன் தொலைக்காட்சியை தமிழகத்தில் தோற்றுவித்தார் முரசொலி மாறன். அப்போது மாதமாதம் சேட்டிலைட் ஒளிப்பரப்பிற்காக செலுத்த வேண்டிய பணம் ஒரு பெரும் சுமையாக இருந்தது. எனவே மாறன் மாற்று வழிகளை ஆராய்ந்தார்.


'சன்' சேனலை நடத்த பெரும் பணம் தேவைப்பட்டநிலையில், அதற்காக இந்தியன் வங்கியை அணுகியபோது இணக்கமான பதில் கிடைக்கவில்லை இதனால் கட்சி சொத்தை -ஆயிரமாயிரம் உடன் பிறப்புகள் திரட்டி தந்த நிதியை- மந்தை வெளியிலுள்ள கும்பகோணம் சிட்டி யீனியன் வங்கியில் போட்டு, பெரியதொரு நிதி உதவி வங்கியிடமிருந்து வாங்கப்பட்டது .


1967 தொடங்கி தொடர்ந்து மாநிலங்களவை, மக்களவை உறுப்பினராகவும், அடுத்து வி.பி.சிங் ஆட்சியில் நகர்புற மேம்பாட்டுத் துறை மந்திரியாகவுமிருந்த முரசொலிமாறன், தொழில் அதிபர்கள் பலருக்கு பற்பல காரியங்களை நிறைவேற்றித்தந்து நெருக்கமாக உறவுகொண்டிருந்தார். மேக்னம் டாட்டியா என்ற தொழிலதிபர் பல ரிசார்டுகளை நடத்திவந்தார். அவருக்கு உலகின் பெரும்செல்வந்தரான புருனே சுல்தான் ரஷ்ஷிய சேட்டிலைட் காரிஜான்டரின் டிரான்ஸ்பான்டர் ஒன்றை பரிசாகத் தந்திருந்தார். அதை எப்படி பயன் படுத்துவதென யோசித்து கொண்டிருந்த டாட்டியாவிடம், முரசொலிமாறன் தனக்கு தரும்படி கேட்க, அவரும் தந்துவிட்டார். இப்படியாக கிடைத்த சேட்டிலைட் ஒளிப்பரப்பு உதவியுடன் தான் மாறன் சகோதரர்கள் சன் தொலைக்காட்சி ஒளிபரப்பை சங்கடமின்றி சமாளித்தனர். முரசொலி வளாகத்தில் இயங்கிய சுமங்கலி பப்ளிகேஷன்ஸ் நிர்வாகிகளே சன் தொலைகாட்சிக்கும் பொறுப்பேற்றனர். அதன்படி சன் தொலைக்காட்சியை முரசொலிமாறனை சேர்மனாகவும், மல்லிகா மாறன் மற்றும் தயாளு அம்மாளை இயக்குநர்களாகவும் கொண்டு ஆரம்பித்தனர். மேலும் கலாநிதி மாறன், தயாநிதிமாறன், மு.க.ஸ்டாலின் போன்றோர் பங்குதாரர்களாகப்பட்டனர். அப்போது கோடம்பாக்கம் முரசொலி அலுவலக வளாகத்திலேயே சன்தொலைகாட்சி செயல்பட்டது. குங்குமம், வண்ணத்திரை, முத்தாரம் பத்திரிகையாளர்கள் சிலரையே கூடுதலாக 500 ரூபாய் சம்பளம் தந்து சன் தொலைக்காட்சிக்கு பணிபுரியும் படி கட்டாயப்படுத்தினர்.


பிரகாசிக்கமுடியாத 'சன்'


நிகழ்ச்சி தயாரிப்பாளர்கள் சன் தொலைக்காட்சியை நிமிர்ந்தும் பார்க்காத- விளம்பரத்தாரர்கள் பொருட்ப்டுத்தாத- அந்த நேரம் தூர்தர்ஷன் மட்டுமே தூள்கிளப்பிக் கொண்டிருந்தது.மாறன் சகோதர்களுக்கு படைப்பற்றல் கிடையாது. நிர்வாகத் திறமையும் இல்லை. பார்வையாளர்களை கவரமுடியவில்லை எவ்வளவோ அனுகூலங்கள் அமைந்தும் முதலிரண்டு ஆண்டுகள் மூச்சுத் திணறி நஷ்டப்பட்டது சன் தொலைக்காட்சி.


அதிகாரத்தால் அமைந்த வளர்ச்சி


மீண்டும் 1996-ல் கருணாநிதி ஆட்சிக்குவந்தார். உதயசூரியனின் அதிகாரச் சுடர் சன் தொலைக்காட்சியின் சாம்ராஜ்ஜியத்திற்கு வழிகோலியது. அப்போதைய தூர்தர்ஷன் இயக்குநராயிருந்த நடராஜன் கருணாநிதிக்கு உதவியாக பல கைங்கரியங்களைச் செய்து அரசு தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளை அவலத்திற்கு ஆளாக்கினார். மத்திய அரசிடம் சம்பளம் பெற்றுக்கொண்டு மாறன் மகன்களுக்கு மதியூகியாகச் செயல்பட்டார்.



அப்போது ஒவ்வொரு பண்டிகை நாளிலும் தூர்தர்ஷன் ஒளிபரப்பில் சிக்கல் வரும். பார்வையாளர்கள் வீட்டிலிருந்தபடியே தொலைப்பேசி வழியாக பங்கேற்கும் பல பிரபலநிகழ்ச்சிகளின் போது தொலைப்பேசி வயர்கள் துண்டிக்கப்படும். இப்படியாக சன் தொலைக்காட்சி பக்கம் மக்களை திருப்ப பல சதிதிட்டங்கள் அரங்கேறின. தூர்தர்ஷன் விளம்பரதாரர்களுக்கு தூண்டில் விரிக்கப்பட்டது. ஆட்சி அதிகாரமும் பல அனுகூலங்களை தந்தது. மத்தியில் வாஜ்பாய் அமைச்சரவையில் மாறனுக்கு தொழில், வர்த்தகத் துறை கிடைத்ததும் சன் தொலைக்காட்சிக்கு யோகம் அடித்தது. அப்பாவின் அதிகாரப் பலத்தால் மிகப்பெரிய தொழில் வர்த்தக நிறுவனங்களின் விளம்பரங்கள் சரசரவென வந்தது. சன் தொலைக்காட்சிக்கு! மளமளவென்று வெவ்வெறு மொழிகளில் சேனல்களைத் துவங்கினர். 2000ஆவது ஆண்டில் தி.மு,க ஆட்சியிலிருக்கும் போது, 'சுமங்கலி கேபிள் விஷன்' என்ற கேபிள் நெட்வொர்க் தொழிலை தயாநிதிமாறன் ஆரம்பித்தார். அது நாள் வரை சென்னையில் கேபிள் நெட்வொர்க்கின் 60சதவிகித்தை 'ஹாத்வே' என்ற வட இந்திய நிறுவனம் தன்வசப்படுத்தியிருந்தது. 40சதவிகிதம் ஆங்காங்கே சிறிய கேபிள் உரிமையாளர்கள் வசமிருந்தது. தயாநிதிமாறன் தடாலடியாக சென்னைகேபிள் ஆபரேட்டர்களை அழைத்து சொந்த முயற்சிகளை, ஒளிபரப்புகளை அப்படியே கைவிட்டு, சுமங்கலி கேபிள் விஷனின் கமிஷன் ஏஜென்டாகும் படி நிர்பந்தித்தார். மறுத்த கேபிள் ஆபரேட்ட்ர்கள் மிரட்டப்பட்டனர். சென்னை மாநகராட்சி ஸ்டாலின் வசமிருந்த காரணத்தால் கேபிள் ஆபரேட்டர்களுக்கு மாநகராட்சி அதிகாரிகள் தந்த தொல்லைகள் அவர்களை மண்டியிடச் செய்தன மாறன் சகோதரர்களிடம்!


'ஹாத்வே'யின்கேபிள் ஒயர்கள் ஆங்காங்கே அறுத்தெறியப் பட்டன. இந்நிறுவனம் பைபர் கேபிள் நெட்வொர்க் சிஸ்டத்திற்கு பலமான ஏற்பாடுகள் செய்துவிட்ட நிலையில் மாநகராட்சி அனுமதி மறுத்தது. மறுபுறம் தயாநிதி தந்த நெருக்கடிகளால் ஹாத்வேயின் கீழ் இருந்த கேபிள் ஆபரேட்டர்களில் 90சதவிகிதத்தினர் எஸ்.சி.வி வசம் மாறினர்.


இந்தியாவில் வேறெங்கும் இல்லை


இந்தியாவில் மும்பை, டெல்லி, ஹைதராபாத், கல்கத்தா உள்ளிட்ட எந்த நகரத்திலுமே இதுபோல் ஒட்டுமொத்த கேபிள் ஆபரேட்டர்களும் ஓரே குடையின் கீழ் சென்றதில்லை. குறைந்தது மூன்று,நான்கு நிறுவனங்களாவது ஒவ்வொரு நகரத்திலும் செயல்பட்டன. ஆனால் தனது அதிகாரபலத்தால் போட்டியாளர்களை அழித்தொழிக்கும் வேலையை அசராமல் செய்தது சன் குழுமம்.


தமிழகத்தின் பிரதான நகரங்கள் அனைத்திலும் இன்று எஸ்.சி.வியை எதிர்க்கவே ஆளில்லை . இதனால் தான் தமிழன் தொலைக்காட்சி, விண்தொலைக்காட்சி, தினத்தந்தியின் ஏ.எம்.என். நியூஸ் சேனல் உள்ளிட்ட தமிழ் சேனல்கள் தரக்குறைவான அலைவரிசைகளில் ஒளிப்பரப்பட்டு ஓரம்கட்டப்பட்டன. கேரளாவில் பிரபலமான 'ஏசியாநெட்' தொலைக்காட்சி தமிழில் 'பாரதி' தொலைக்காட்சியைத்தொடங்கி பற்பல தொல்லைக்களுக்காளாகி சன் குழுமத்தால் சவக்குழிக்குள் தள்ளப்பட்டது. இந்தியா டுடே குழுமத்திலிருந்து வெளிவரும் 'ஆஜ்தக்'சேனலை தமிழ்நாட்டிற்குள் ஒளிப்பரப்ப மறுத்துவந்தார் கலாநிதிமாறன். கருணாநிதி கைதான சம்பவத்தை மீண்டும் மீண்டும் வட இந்தியாவில் ஒளிப்பரப்பி மாறன் சகோதரர்களின் மனதில் இடம்பிடித்தது 'ஆஜ்தக்'. இதனால் உடனே 'ஆஜ்தக்' சேனல் தமிழ்நாட்டில் ஒளிப்பரப்ப ஒப்பந்தமானது . இதற்கு பிரதியுபகாரமாக இந்திய முதலமைச்சர்களின் நிர்வாகத்திறமை வரிசையில் ஜெயலலிதா ஆகக்கடைசியில் இருப்பதாக ஒவ்வொரு ஆண்டும் கருத்துகணிப்பு வெளியிட்டது இந்தியாடுடே.


இப்படியாக கேபிள் வலைப்பின்னல் மூலமாக தாங்கள் விரும்புவதை மட்டுமே- தங்கள் நலன் களுக்கு அனுகூலமானதை மட்டுமே-மக்கள் பார்வைக்கு கொண்டுச்செல்லும் சர்வாதிகாரம் மாறன் சகோதரர்கள் வசம்போனது. வியாபாரத்தில் கிடைத்த வெற்றி அரசியல் ஆசைக்கு அடித்தளமிட்டது. இந்த நிலையில் தான் தாத்தா கருணாநிதியிடம் முரசொலிமாறனுக்குப் பிறகான ஒரு அரசியல் முக்கியத்துவம் கருதி கலாநிதியும், தயாநிதியும் காய்நகர்த்தினார்கள். அரசியல் அதிகாரம் என்பது வியாபார எதிரிகளைவீழ்த்துவதற்கு எவ்வளவு உறுதுணையானது என்பதை அவர்கள் அனுபவ பூர்வமாக அறிந்திருந்தனர். அப்பாவின் அதிகாரபலத்தால் தானே முதலில் டிரான்ஸ்பாண்டரும், பிறகு மிக சுலபமாக வெளிநாடுகளிலிருந்து கருவிகளை இறக்குமதிச்செய்யும் TRAI லைசென்சும், இந்தியாவிலிருந்து நிகழ்ச்சிகளை ஒளிப்பரப்புவதற்கான WPC கிளியரன்ஸும் கிடைத்தது. ஆனால் ஜெ.ஜெ.தொலைக்காட்சியினர் இதுபோன்ற முயற்சிகளில் ஈடுப்பட்டு முடியாமல் போய், வழக்கம்போல் அத்துமீறி செயல்படமுயன்ற போது அன்னியசெலவானி மோசடியில் அகப்பட்டு அடங்கிப்போனர்கள்.


கருணாநிதியின் உடன் பிறந்த அக்கா சண்முகசுந்தரத்தம்மாளின் மகன் தான் முரசொலி மாறன்.'1967ல் தி மு க சட்டமன்றத்தில் பெரும்பான்மை பெற்று ஆட்சிக்கு வர நேரிட்ட போது முதலமைச்சர்பொறுப்பு ஏற்கவேண்டி பாராளுமன்ற உறுப்பினர் பொறுப்பை அறிஞர்அண்ணா ராஜூனாமா செய்தபோது, அந்த சீட்டை அண்ணாவிடம் மன்றாடி மாறனுக்கு பெற்றதந்தவரல்லவா கலைஞர். அந்த கலைஞர் இன்று கழகத் தலைவர். மாறனுக்கு தந்த முக்கியத்துவத்தை மகனும் கேட்டுப்பெற்றால் என்ன?" என்று குடும்பத்தினர் தந்த தைரியத்தில் தயாநிதியும் தயாரானார்.


ஏ.என். கல்யாண சுந்தர ஐயரின் மகள் தான் முரசொலிமாறனின் மனைவி மல்லிகா மாறன். தயாநிதியின் மனைவி பிரியா, ஹிந்து ரமேஷ் ரங்கராஜனின் குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர். ஆண்டாண்டு காலமாக கட்சிக்கு ஊனும், உயிரும் தந்து உழைத்த உடன் பிறப்புகள் ஆயிரமாயிரமாய் இருக்க, அவர்களிலும் அறிவிற்சிறந்த. அரசியல் அறிந்தவர்கள் பலர் இருக்க, H.F.O எனப்படும் இரவுநேர விடுதி நடத்தி கேளிக்கைகளில் ஈடுபட்டிருந்த தயாநிதி மாறனை அவரது குடும்பத்தினர் அரசியலுக்கு ஆயத்தப்படுத்தினர்.


தயாநிதிக்கு தரப்பட்ட முக்கியத்துவங்கள்


அரசியலில் அடிஎடுத்து வைத்தவுடனேயே தயாநிதி மாறனுக்கு மத்திய சென்னை நாடாளுமன்ற தொகுதி தாரை வார்க்கப்பட்டது. முதன்முதலாக பாராளுமன்றத்தில் கால் பதிக்கும் போதே 'காபினெட்' அந்தஸ்த்து அமைச்சரானார் தயாநிதிமாறன். ஸ்டாலினை அரசியலில் முன்நிறுத்தும் போதெல்லாம் கருணாநிதி வாரிசு அரசியல் செய்கிறார் என்று வரிந்து கட்டிய ஊடகங்கள் தயாநிதியை முன்நிறுத்தியபோது பெரியளவு விமர்சனக்கணைகளை வீசவில்லை.


அதே சமயம் தொலைப்பேசியில் ஒரு ரூபாய் கட்டணத்தில் இந்தியா முழுவதிலும் பேசலாம் என்ற திட்டத்தை கொண்டுவந்தது, ரோமிங் கட்டணத்தை சமச்சீராக்கியது, ஏராளமான வெளிநாட்டு நிறுவனங்களை இந்தியாவில் - குறிப்பாக தமிழ்நாட்டில் செய்யதூண்டியது, தகவல் தொழில் நுட்ப வளர்ச்சிக்கு ஆர்வம் காட்டியது... போன்றவற்றால் படித்தவர்கள் மத்தியில் பிரபலமானார் தயாநிதி மாறன்.


திஹிந்துவும், தினமலரும், விகடன் குழும இதழ்களும் தயாநிதியை தாங்கிப்பிடித்து, தனிப்பெரும் திறமையாளராக அடையாப்படுத்தினர். மு.க.ஸ்டாலினைக்காட்டிலும் தயாநிதி மாறன் தமிழகத்திற்கு தலைமை தாங்க பொறுத்தமானவர் என்று மிக வெளிப்படையாக தினமலர் வாசகர் கடிதப்பகுதியில் விலாவாரியான கடிதங்கள் வெளியாகின.


தயாநிதிமாறன் தனிபெரும் திறமையாளரா...?


புதுப்புது அறிவிப்புகள் மூலம் நாளும் தன்னை பிரபலப்படுத்திக் கொண்டார் தயாநிதி. ஆனால் அவரது செயல்பாடுகளால் BSNL எனப்படும் தொலைத்தொடர்பு துறை வளர்ந்ததா? பலன் பெற்றதா என பார்க்கவேண்டும் . 'தனியார் தொலைப்பேசிகள் புழக்த்திற்கு வந்து விட்ட பிறகு அதற்கு ஈடாக BSNLஐ வளர்ப்பதற்கு மாறாக வாட்டி வதக்கினார் தயாநிதி' என BSNLன் உயர் அதிகாரிகளும், ஊழியர்சங்கங்களும் பல முறை குற்றசாட்டியுள்ளனர்.


ரிலையன்ஸ் நிறுவனம் அத்துமீறல் மூலமாக BSNLக்கு சுமார் 7,000 கோடிக்கு மேல் இழப்பு ஏற்படுத்தியது. ஆனால் ரிலையன்ஸுக்கு ஆதரவாக இந்த விஷயத்தை தயாநிதி மூடிமறைக்க முயன்றார். இது போன்ற நடவடிக்கைகளால் இடது சாரி உறுப்பினர்கள் பாராளுமன்றத்தில் தயாநிதி மாறனை எச்சரிக்கும் சூழலும் ஏற்பட்டது.


சர்வதேச நிறுவனங்கள் ஜி.எஸ்.எம் நெட்வொர்க் அமைப்பதற்கான சாதனங்களை வழங்குதல் மற்றம் ஜி.எஸ்.எம் இணைப்புகள் அமைப்பதற்காக வழக்கமான சந்தை மதிப்பைவிடவும் கூடுதல் தொகையை BSNL லாபம் பெற்று கொள்ளையடித்து வந்துள்ளனர் என இப்போது அம்பலமாகி யுள்ளது புதிய தகவல் தொழில் நுட்ப துறை அஅமைச்சராக வந்த ஆ.ராசா சமீபத்தில் இதை கண்டுபிடித்து ஒரு டெண்டரை நிறுத்தி வைத்ததன் மூலம் BSNL இழக்கவிருந்த ரூ 1, 800காடி காப்பாற்றப்பட்டது. ஆனால் இதற்கு முன் நிகழ்ந்த இழப்புகள் எவ்வளவோ?


மற்றொரு சிறிய புள்ளி விவரத்தை பார்ப்போம் BSNL வலுவான கூட்டமைப்பும், மிகப்பெரிய ஊழியர் பலமும் சுமார் 50000கோடிக்குமேல் கையிருப்புமுள்ள மிகப்பெரிய நிறுவனம் ஆனால் கடந்த டிசம்பர், ஜனவரி, பிப்ரவரி, மார்ச் ஆகிய மாதங்களில் தனியார் நிறுவனங்கள் 8,82,000 புதிய இணைப்புகளை தந்துள்ள நிலையில் BSNLவெறும் 5,006 இணைப்புகள் மட்டுமே தந்துள்ளது இப்படிப்பட்ட திறமையுடன் துறையை நிர்வகித்த தயாநிதிமாறனின் பதவி பறிப்பின் போது சில ஊடகங்கள், "ஐயோ ஒரு நல்ல திறமை யாளரை இழந்துவிட்டோமோ....." என புலம்பி தீர்த்ததை நினைத்தால் வியப்பாக இருக்கிறது


போட்டியாளர்களை பொசுக்குவேன்


'தகவல் தொழில் நுட்பத்துறை அமைச்சகம் தான் வேண்டும்' என தாத்தாவிடம் வாதாடி பதவிப் பெற்ற தயாநிதிமாறன் செய்த அதிகார அத்துமீறல்கள் அளவற்றவை. தென் இந்திய மொழிகளில் குறிப்பாக தமிழில் சேனல் ஆரம்பிக்க வேண்டி வந்த விண்ணப்பங்களை அலட்சியம் காட்டினார். TRAI லைசென்சும், W.P.C கிளியரன்சும் இல்லையென்றால் தொலைக்காட்சி ஆரம்பிக்க முடியாது. இவை இரண்டையும் அனுமதிக்கும் அதிகாரம் தம்பி தயாநிதியின் கையிலிருந்தது. அண்ணன் கலாநிதியின் கட்டளைப்படி காட்சி ஊடகங்கள் எதையும் கால் பதிக்க விடாமல் தடுத்தாண்டார் தயாநிதி.'மலர் தொலைக்காட்சி' என்பதாக தினமலர் குழுமத்திலிருந்து திட்டமிட்ட சேனல் முயற்சிகளுக்கு மூன்றாண்டுகள் முட்டுக்கட்டை. இதே நிலை ஜெ. தொலைக்காட்சியிலிருந்து திட்டமிட்ட 24மணிநேர நியூஸ் சேனலுக்கும் ஏற்ப்பட்டது. (ஜெயா தொலைக்காட்சி நீதி மன்றம் சென்று போராடியும், அரசியல் பலத்திலும் உரிமம் பெற்று விட்டது) 'தமிழ்த்திரை' தடம் தெரியாமல் மறைந்தது. 'லைசென்சை' புதுப்பிக்க காலதாமதமானதை காரணங்காட்டி 'ராஜ் ப்ளஸ்' சேனல் ஒளிப்பரப்பு ரத்துச்செயப்பட்டது. இப்படியாக சுமார் 60 சேனல்களுக்கு அணைப்போட்டு தடுத்து அண்ணன் கலாநிதிக்கு அனுசரனையாக அதிகாரத்தை கையாண்டார் தயாநிதி.


ராஜ் தொலைக்காட்சியிலும், விஜய் தொலைக்காட்சியிலும் செய்திகள் ஒளிப்பரப்பு தடைசெய்யப்பட்டது விஜய் தொலைக்காட்சியில் 'மக்கள் யார் பக்கம்' என்ற பிரபல அரசியல் நிகழ்ச்சியை 'உடனே நிறுத்தாவிட்டால் விளைவுகள் விபரிதமாகும்' என தயாநிதியே தொலைபேசியில் மிரட்டி நிறுத்தினார். 'சன் தொலைக்காட்சி பார்வையாளர்களை திசை திருப்பும் எந்த ஒரு ஊடக செயல்பாட்டையும் சகித்து கொள்ளமுடியாது' என்பதே தயாநிதி அமைச்சகத்தின் எழுதப்படாத தாரக மந்திரமாயிருந்தது.


கதிகலங்கிய கருணாநிதி


இப்படியாக எவ்வளவு வில்லங்கங்கள் செய்து வியாபாரத்தை விரிவுபடுத்தியபோதும் கருணாநிதி கண்டு கொண்டாரில்லை. உலகப்பெரும் பணக்காரரான பில்கேட்ஸை தமிழகம் அழைத்து வந்து கலாநிதி வீட்டில் விருந்துண்ண வைத்தார் தயாநிதி. ரிலையன்ஸ் குழுமத்துடன் நெருங்கிச் சென்று வியாபார பரிவர்தனைகளை விருப்பம் போல் ஏற்படுத்திக் கொண்டார். பரம்பரை பணக்காரான ரத்தன் டாட்டாவிடம் வியாபார உறவு வேண்டி நிர்பந்தித்த போது, ' இது வில்லங்க கூட்டம்' என அவர் விலகிச் சென்றார்.'விட்டேனா பார் உன்னை' என தயாநிதி தடாலடியாக ரத்தன் டாட்டாவை மிரட்டிய போது கூட, கருணநிதி, பேரனை அழைத்து கண்டித்ததாகச் செய்தி இல்லை.


கட்சியின் மூத்த நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களை, மற்ற அமைச்சர்களை கடுகளவும் மதிக்காமல், தானடித்த மூப்பாக தயாநிதி டெல்லியில் வலம் வந்தபோதும் கருணாநிதி இதையெல்லாம் கவனித்தாக காட்டிக் கொள்ளவில்லை. எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக திராவிடஇயக்கச் சித்தாந்தங்களுக்கு எதிரான, பழைமைவாத, மூடநம்ப்பிக்கையை பரப்பும் பத்தாம் பசலித்தனமான கருத்துகளை மீட்ருவாக்கம் செய்வதில் சன்தொலைகாட்சி சளைக்காமல் சாதனை புரிந்த போதும், கருணாநிதி வேதனை கொண்டாவராகக் தன்னை வெளிக்காட்டவில்லை. கூட்டணிகட்சிகளுக்கிகிடையே குளறுபடி உருவாக்கும் செய்திகளை பரப்பிய போதும் கருணாநிதி கோபப்பட்டு எழுந்தாரில்லை. ஆனால், 'தனக்கு பிறகு கட்சித் தலைமையைக் கைப்பற்ற கணக்கு போட்டுவிட்டனர்' என அறிய வந்த போது தான் கதிகலங்கிப் போனார். கட்சியையும், ஆட்சியையும் கபளிகரம் செய்யத்துடிப்பவர்களை வெட்டிவிடுவது தான் விவேகம் என வேகமாக முடிவெடுத்தார்.


எப்போது முதல் இந்தப் பிளவு ?


1993-ல் கட்சியின் சொத்தை வங்கி அடமானம் வைத்து பெரும் தொகை தந்து சன் குழுமத்திற்கு வித்திட்டவர் கருணாநிதி. இன்று சன் குழுமத்திற்கு14 தொலைகாட்சி சேனல்கள், 2 பிரபல நாளிதழ்கள், 3 பருவ இதழ்கள், 4 வானொலி நிலையங்கள், 2 ஜெட் விமானங்கள் சொந்தம். சன்தொலைகாட்சி பப்ளிக் லிமிடெட் கம்பெனியாக 2005 முதல் அறிவித்து கொண்டு களத்திற்கு வந்து விட்டதால் இன்று அதன் மொத்த ஷேர்கள், அவற்றின் மதிப்பு போன்றவற்றை கணக்கிட்டு இந்தியாவின் முதல் 20 பணக்காரர்களில் ஒருவராக கலாநிதி மாறன் கணக்கிடப்பட்டு அறிவிக்கப்பட்டார். அதன் படி , சன் தொலைகாட்சியில் கலாநிதி மாறனின் 90சதவிகித பங்குகளின் மதிப்பு இன்றைய பங்குமார்க்கெட் நிலவரப்படி, கலாநிதியின் சொத்து மதிப்பு சுமார் 9,000 கோடி..! அதாவது இது அதிகாரப்புர்வமான, சட்டப்படியான சன் தொலைகாட்சி மூலமான சொத்துமதிப்பு மட்டும் தான்!


இதை கணக்கிட்டுத்தான் இந்தியாவின் இருபதாவது பணக்காராக கலாநிதிமாறன் அறிவிக்கப்பட்டார். ஆனால் சன்குழுமம் தவிர்த்த 25 நிறுவனங்களையும் அவர் நடத்தி வருகிறார். ஜெமினி தொலைகாட்சி , உதயா தொலைகாட்சி, தினகரன்ன்ன் குழுமம், குங்குமம் உள்ளிட்ட பருவ இதழ்கள் , எப்.எம் வானொலி நிலையங்கள் கால் கேபிள்ஸ் , கால் கம்யூனிகேஷன்ஸ், DMS எண்டர் டெயின்மெண்ட் பிரைவேட் லிமிடேட், D.K. எண்டர் பிரைசஸ் போன்ற 25 நிறுவனங்களிலும் அவர் தான் மிகப் பிரதான பங்குதாரர்கவும், மனைவி, அம்மா மல்லிகா, தம்பி தயாநிதி... உள்ளிட்ட குடும்ப உறவுகளை சிறிய பங்கு தாரர்களாகவும் கொண்டு நடத்திவருகிறார்.இவை அனைத்தையும் கணக்கிலெடுத்தால் கலாநிதிமாறன் குறைந்த பட்சம் 40,000 கோடி ரூபாய்க்கு அதிபதியாகிறார்.


கலாநிதியின் எந்த ஒரு நிறுவனத்திலும் கருணாநிதியின் ரத்த உறவுகள் பங்குதாரர்களாக அனுமதிக்கப்படவில்லை என்பது கவனத்திற்குரியது. தனது சித்தப்பா முரசொலி செல்வத்திற்கும் அவருடைய மனைவியாகவுள்ளதால் செல்விக்கும் ஓரிரு நிறுவனங்களில் மிகச்சில பங்குகளை அனுமதித்துள்ளார். (ஆகவே தான் முரசொலி செல்வம் மாறன் சகோதரார்களை தீவிரமாக ஆதரிக்கிறார்)


ஆரம்பத்தில் சன்தொலைகாட்சியில் கருணாநிதியின் மனைவி தயாளு அம்மாள் பிரதான பங்குதாராக இருந்தார். மற்ற சிலரும் இருந்தனர். ஆனால் காலப்போக்கில் இவர்கள் எப்படி கழட்டி விடப்பட்டனர் என்ற சூட்சுமம் தெரியவில்லை. ஆனால் நவம்பர் 2005 -ல் அதிகார பூர்வமாக தயாளு அம்மாள் தனது 20 சதவிகித பங்குகளை விட்டுக்கொடுத்து விட்டு விலகினார் என செய்தி வெளியானது. அதில் ஒரு பகுதியாக பத்துகோடியை தனக்கு தந்தார் என கூறிய கருணாநிதி, அதில் ஐந்துகோடியை தன் பெயரிலான அறக்கட்டளை அமைத்து தமிழறிஞர்களுக்கு உதவப்போவதாக அறிவித்தார். ஆனால் 20 சதவிகித பங்கின் மூலமாக மொத்தம் சிலநூறு கோடி ருபாய் தயாளு அம்மாளுக்கு தரப்பட்டிருக்க வேண்டும். தயாயாளு அம்மாள் தொடர்ந்திருந்தால் இன்றைய பங்குசந்தை நிலவரப்படி (ஒரு பங்கின் மதிப்பு ரூ 1400) அவர் பங்கிற்கு கிடைக்க வேண்டிய தொகை இருமடங்காகியிருக்கும். வேகமாக விஸ்வரூபமெடுத்து வளரும் நிறுவனத்திலிருந்த தனது பங்குகள் முழுவதையும் தயாளு அம்மாள் விருப்பப்பட்டு விலக்கி கொண்டாரா? அல்லது வெறுப்புற்று வெளியேற நிர்பந்திக்கப் பட்டாரா என்ற தகவல் இதுவரை தெரியவில்லை. ஆனால் சன் குழுமம் ஆக்டோபஸ் மிருகமாய் விஸ்தரித்துக கொண்டு போகும் தருவாயில் ஆணிவேராய் தங்களுக்கு ஆரம்பத்தில் உதவிய கருணாநிதியின் குடும்ப உறவுகளுக்கு எந்த பலனுமில்லாமல் பார்த்துக் கொண்டனர் மாறன் சகோதரர்கள்!


தொடர்ந்து செய்த துரோகங்கள்


ஆனால் மாறன் சகோதரர்களால் ஏற்பட்ட மனகசப்புகளை எந்த நிலையிலும் வெளிப்படையாக வெளிப்படுத்தாமல் விவேகமாகவும், பல நேரங்களில் பெருந்தன்மையாகவுமிருந்தார் கருணாநிதி.


தனது கலையுலக அனுபவங்களை தொடராக எழுத விரும்பினார் கருணாநிதி. அதை குங்குமம் இதழுக்கு சில ஆரம்ப அத்தியாயங்களை எழுதித்தந்தார். ஆனால் அதை பல மாதங்களாக பிரசுரிக்காமல் அலட்சியப் படுத்தினார் கலாநிதி. கலாநிதியின் கட்டளையால் தான் தனது கட்டுரைகள் பிரசுரமாகவில்லை. என்பதை அறிந்த கருணாநிதி அதை ஆனந்த விகடனுக்கு அனுப்பி வைக்க, அது விகடனில் வாராவாரம் வெளியாகி வாசகர்களால் விரும்பி படிக்கப்பட்டது.


பல நேரங்களில் கருணாநிதியின் முக்கிய அறிக்கைகள் போதுமான முக்கியத்துவமின்றி சுருக்கி சொல்லப்படுவது, அவர் கலந்து கொள்ளும் நிகழ்ச்சிகளில் சிலவற்றை ஓளிபரப்பாதது, பேராசிரியர் அன்பழகன், மு.க. ஸ்டாலின் போன்றவர்களின் நிகழ்ச்சிகளையும்,அறிக்கைகளையும் கூடுமானவரை தவிர்த்தது, நாடறிந்த கவிஞரான கனிமொழி 'கருத்து' என்ற அமைப்பை தோற்றுவித்த போதும், சென்னை சங்கமம் நிகழ்ச்சியை நடத்திய போதும் இயன்றவரை இருட்டடிப்பு செய்தது... போன்ற பல சம்பவங்கள் கருணாந்ிதியை பலமாக பாதித்த போதும் வெளிப்படையான மோதலை அவர் விரும்பவில்லை.கருணாநிதிக்கு நெருக்கமானவராக அறியப்பட்டதால் மாலன், கலாநிதிமாறனால் அவமானப் படுத்தப்பட்டு வெளியேற்றப்பட்டார். கருணாநிதி சிபாரிசு செய்யும் யாரையும் சன் செய்தி பிரிவிலோ அல்லது வேறுபிரிவிலோ சேர்ப்பதில்லை என்பதை அறிவிக்கப்படாத கொள்கையாக கடைபிடித்தார் கலாநிதி .


சன் டிவியின் சமூக சேவை


பெரியார், அண்ணா கொள்கை வழி வந்த குடும்பத்தின் வாரிசுகளல்லவா... பகுத்தறிவு கருத்துகளை பரப்ப வேண்டாமா? அன்று அண்ணாவின் வேலைக்காரி, ரங்கோன்ராதா, கருணாநிதியின் பராசக்தி, மனோகரா, கலைவாணரின் கருத்தான நகைச்சுவைகள் போன்றவை சமூகத்தில் ஏற்படுத்திய விழிப்புணர்ச்சியை சவக்குழிக்குள் தள்ளுவதற்காகவே அவதார மெடுத்து 'சன் தொலைகாட்சி ' வேப்பிலைக்காரி, கோட்டை மாரியம்மன், விக்கிரமாதித்தன், சொர்க்கம்...... போன்ற தொடர்கள் மூலமாக 'சன்' சமூகத்திற்குத் தந்த விழிப்புணர்ச்சி கொஞ்சமா,நஞ்சமா?

ஜோசியதை மதிக்காதவங்க நாசாமப் போயிடுவாங்க...

சூனியவாதிங்க, மந்திரவாதிங்க கோபத்துக்கு ஆளானால் அதோகதிதான்!

சாமியார்கள் நினைத்தால் எந்த அதிசயத்தையும் சாத்தியப்படுத்தலாம்...

அடடா, எவ்வளவு மகத்தான கருத்துகள்.........

இவையெல்லாம் விஷத்தையே வெட்கப்படவைக்கும் வீரிய நச்சல்லவோ!

தமிழ் தெரியாதவர்கள் தான் நிகழ்ச்சி அறிவிப்பாளர்களாக இருக்கமுடியும் என்ற போக்குகள். இவை மட்டுமின்றி குடும்பங்களின் அமைதியைக்குலைக்கும் குரோதச் சிந்தனைகளின் குவியல்களாக எண்ணற்ற தொடர்கள், அவற்றில் விதவிதமாக வெளிப்படும் பாலியல் பிறழ்வுகள், பழிவாங்கும் போக்குகள், கொலை,கற்பழிப்பு,வன்முறை....

என்ன பாவம் செய்தார்களோ.... தமிழக மக்கள்!



சன் தொலைக்காட்சியோடு நிற்கவில்லை இவர்களின் சமூகசேவை. "எந்நேரமும் மக்கள் சினிமா பார்த்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும், அவர்களின் சிந்தனை மழுங்கவேண்டும்" என்ற கருணை உணர்வில் 'கே' சேனல்,


'நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு அடிபடையாக உள்ள இளம் தலை முறையினர் எப்போதும் இன்பம் எனும் சினிமா இசை வெள்ளத்தில் மூழ்கிச் சீரழிய வேண்டும்' என்ற சீரிய முயற்சியில் 'சன் மியூசிக் சேனல்' , 'தங்கள் அரசியலுக்கு உகந்த செய்தியை மட்டுமே மக்கள் எப்போதும் அறிந்து கொள்ள வேண்டும்' என்ற பெருந்தன்மையோடு 'சன் நியூஸ் சேனல்',

இப்போது குழந்தைகளையும் குட்டிச்சுவராக்கிவிட 'சுட்டி சேனல்' இவற்றை பார்க்காவிட்டால் மக்களின் பகுத்தறிவு மங்கிவிடும்' என்று தான் இலவச தொலைக்காட்சியை அறிவித்தாரோ..... என்னவோ கருணாநிதி.


யாருக்கு யாரால் நன்மை :


1996 தொடங்கி ஒவ்வொரு சட்டமன்ற, நாடாளுமன்றத் தேர்தலிலும், உள்ளாட்சி தேர்தல்களிலும் தி.மு.க வின் வெற்றிக்கு சன் தொலைகாட்சியின் பலம் பிரதானமாகக் கருதப்பட்டது. பெருவாரியான பார்வையாளர்களை தன் வசம் வென்றெடுத்திருந்த சன் குழுமத்தின் செய்திகள், நேர்காணல்கள், விவாதங்கள், கருத்துகணிப்புகள் போன்றவை தி.மு.கவின் வெற்றிக்கு கணிசமான பங்காற்றியது.


கருணாநிதி 100 கூட்டங்களில் பேசினாலும் ஏற்படுத்தமுடியாத தாக்கத்தை சன் தொலைகாட்சியின் பத்து நிமிட ஒளிபரப்பு ஏற்படுத்துகிறது.... அவரது காலடி தடம் படமுடியாத குக்கிராமங்களுக்கெல்லாம் தங்கள் சேனல் தான் அவரது கருத்துகளை கொண்டு சேர்க்கிறது... என்றும், சன் குழுமத்தின் பிரச்சார பலமில்லாமல் தி.மு.க வால் தேர்தலை எதிர்கொள்வது இயலாததென்றும் மாறன் சகோதரர்கள் மனக்கணக்கு போட்டனர். ஆக, எப்படியாயினும் தங்களை அனுசரித்து போவதை தவிர கருணாநிதிக்கு வேறுவழியில்லை என்றமுடிவுக்கு வந்தனர்.


அதுவும் சமீபத்திய தேர்தல்களில் போட்டியிட்ட குறிப்பிடத்தக்க வேட்பாளர்களுக்கு சன் குழுமத்திலிருந்து நிறைய பண உதவியும் தரப்பட்டுள்ளது. திமு.க தலைமை கஞ்சத்தனமானது என்ற பெயரை மாற்றி தராளமாக கட்சிக் கரார்களுக்கு பணம் தந்தனர் மாறன் சகோதரர்கள். திமு.க தலைமையகத்தை 'கார்ப்பரேட்' அலுவலகமாக ஆக்கியதுபோல் மாவட்ட கட்சி அலுவலகங்களையும் மாற்ற திட்டமிட்டனர் மாறன் சகோதரர்கள். பிரச்சாரம் செய்ய கருணாநிதிக்கு சொசுகு கார் தந்ததுபோல் மாவட்ட செயலாளர்களுக்கும் கார்கள் தரவும் அவர்களுக்கு அந்த அந்த மாவட்டத்து கேபிள்நெட் வோர்க் தொழில் வாய்ப்பை தரவும் திட்டமிட்டனர் மாறன் சகோதரர்கள். இந்த சூழலில் தான் கருணாநிதியின் அடுத்த வாரிசு பற்றிய கருத்துகணிப்பை நடத்தியது தினகரன் நாளிதழ். 'சோழியன் குடுமி சும்மா ஆடுமா...' என கருணாநிதி உசாரானார்.


தயாநிதியின் தணியாத பேராசை


மத்திய தகவல் தொழில் நுட்ப அமைச்சர் பதவியை தங்கள் வியாபார விஸ்தரிப்பிற்கும், பாதுக்காப்பிற்கும் போட்டியாளர்களை பொசுக்குவதற்கும் தயாநிதி தயங்காமல் பயன்படுத்தினார். அதே சமயம் மிகப்பெரும் தொழில் அதிபர்களிடம்-அவர்களது நிறுவனங்களில்- அண்ணன் கலாநிதியையும் பங்குதாராக சேர்க்கும் படி பகிங்கமாகக் கேட்டார்.


ஏர்டெல் நிறுவனத்திலிருந்து 500 செல்போன்களை இலவசமாக சன் குழுமத்திற்கு பெற்றுத்தந்தார். ஸடார், விஜய், ராஜ் தொலைக்காட்சிகள் கட்டண தொலைக்காட்சிகள். அதற்கான கட்டணங்களை எஸ்.சி.வி. வாடிக்கையாளர்களிடம் வசூலித்த போதும் மேற்படி நிறுவனங்களுக்குத் தருவதில்லை. எஸ்.சி.வி.யே விருப்பப்பட்டு எப்போதாகிலும் கொடுத்தால் தான் உண்டு. அமைச்சரின் கோபத்திற்கு ஆளாவது தொழிலுக்கே ஆபத்து என அவர்களும் அடங்கிப் போனார்கள்.


மன்னராட்சி மனோபாவம் மாறன் சகோதரர்களுக்கும் ஏற்பட்டுவிட்டது. கருணாநிதியின் அடுத்த தகுதியான வாரிசாக தயாநிதி இருக்க , அதற்கு தடைக்கற்களாக ஸ்டாலினும், அழகிரியும், கனிமொழியும் இருப்பது தங்கள் லட்சியத்திற்கு இடையூராகக் கருதினார்கள்.


ஓரணியில் ஒன்றாக இருக்கும் ஸ்டாலினையும், அழகிரியையும் பிரிப்பது, இருவரையும் ஒருவருக்கொருவர் எதிரியாய் மாற்றுவது, கருத்துக்கணிப்பின் விளைவாய் அழகிரி ஆதரவாளர்கள் செய்யும் அராஜகங்களை அடிப்படையாக வைத்து அவரது அரசியல் செல்வாக்கை அழிப்பது...... போன்றவையே மாறன் சகோதரர்களின் திட்டம்.


மதுரை மாவட்டத்தில் எஸ்.சி.வியின் ஏகபோகத்தை தடுத்து, சிறுகேபிள் ஆபரேட்டர்களின் தொழிலுக்கு அரணாக அழகிரி செயல்படுவதும் மாறன் சகோதரர்களின் மட்டற்ற கோபத்திற்கு மற்றொரு காரணமாயிருந்தது.


மதுரை தினகரன் அலுவலகம் தீயிட்டு கொளுத்தப்பட்டு, மூவர் உயிர் பலியான பிறகு அழகிரியை சட்டத்திற்கு மீறிய அதிகாரமையமாய் செயல்படுகிறார் என்று மீண்டும், மீண்டும் ஒலமிட்ட சன் தொலைக்காட்சியும், தினகரனும், இத்தனை ஆண்டுகளில் சட்டத்திற்கு அப்பாற்பட்ட அதிகார மையமாக அழகிரி செயல்ப்பட்டு வந்த போது அதை ஒருநாளும் சுட்டிக் காட்டியதில்லை என்பது கவனத்திற்குரியதாகும்.


அரசியலில் லாபமும், நஷ்டமும் சகஜமே ஆனால் கருணாநிதி தயவால் லாபத்தை மட்டுமே அனுபவித்து வந்த மாறன் சகோதரர்கள், நஷ்டத்தை கண்டு கதிகலங்கி குமுறி தீர்த்தனர். "அழகிரியை சிறைக்குள்தள்ளாமல் நாங்கள் ஓயப்போவதில்லை....." என மார்த்தட்டினார்கள்.அழகிரி ஆதரவாளர்கள் செய்தது அக்கிரமாக இருக்கலாம் ஆனால் அதை எதிர்த்து தர்மாவேஷம் கொள்வற்கு மாறன் சகோதரர்களுக்கு தார்மீக தகுதி இல்லாமல் போய்விட்டது.


தன்னால் உருவாக்கப்பட்டவர்கள் தன்னை கடந்து சென்று தன் மகன் அழகிரியை அழித்தொழிக்க நினைப்பதை தனது ஆளுமைக்கு விடப்பட்ட அறை கூவலாகத்தான் கருணாநிதி எதிர்க்கொண்டார். பொது மக்கள் மத்தியிலேயே பட்டப்பகலில் பகிங்கரமாக தனது கட்சிக்காரர்களால் பத்திரிக்கை அலுவலகம் தாக்கப்பட்டு கொளுத்தப்பட்டதையும், அதில் அப்பாவிகள் மூவர் உயிரிழிந்த அவலத்தையும், அதை தடுக்கத்தவறி காவல் துறையினர் செயலற்று வேடிக்கை பார்ததால் தன் ஆட்சிக்கு ஏற்பட்டுள்ள அவப்பெயரையும் சி.பி.ஐ விசாரணைக்கு ஆணையிட்ட தன் மூலம் சீர்படுத்தி விட்டதாக மக்களை நம்ப வைக்க முயற்சித்தார். அவர் அழகிரியை அரவணைப்பதால் அழகிரியின் அராஜகங்களை அங்கிகரித் துள்ளதாக மக்கள் கருதினார்கள். துரோகம் செய்தவர்களைத் தூக்கி எறியவேண்டும் என்ற கோப உணர்ச்சி தான் அவரிடம் மேலோங்கி நின்றது.தன்னை தவிர தாங்கிப்பிடிக்க ஆளில்லாத தயாநிதிமாறனை அமைச்சர் பதவியிலிருந்து அகற்ற அவருக்கு சிறிதளவும் சிரமம் ஏற்படவில்லை. கட்சியின் அனைத்து மட்டத்தினரிடையேயும் மாறன் சகோதரர்கள் குறித்த மனக்கசப்பு மண்டிக்கிடந்தது. அது அவர்களை, கருணாநிதியே கைவிட்டபின்பு பொது குழுவில் பொங்கி பிரவகித்தது. மாறன் சகோதரர்களின் வளர்ச்சி கட்சிக்கும், ஆட்சிக்கும் ஆபத்து என தி.மு.க திட்டவட்டமாக தீர்மானித்தது. மாறன் சகோதரர்களின், பேராசை பெருநஷ்டத்தில் முடிந்தது.


கலாநிதியின் கணக்கற்ற தில்லுமுல்லுகள்


ஜெமினி தொலைக்காட்சியில் ரவிபிரசாத், மனோகர்பிரசாத் என்ற சகோதரர்கள் பங்கு தாரர்கள். இவர்கள் இருவரும் இந்தியன் வங்கியில் ரூ700கோடி கடன் பெற்று இன்று வரை வட்டி உட்பட கட்டவில்லை. இதை இந்தியன் வங்கி தமிழ் தினசரியில் விளம்பரமாகவே வெளியிட்டது. ஜெமினியில் கலாநிதி மாறனின் பங்கு 56.5 சதவிகிதமாகும். ஜெமினி நல்ல லாபகரமாகவே தொழில் செய்து பணம் ஈட்டுகிறது.இன்று வரை பிரசாத் சகோதரர்கள் இதன் இயக்குநர்களாகதான் இருக்கிறார்கள். மாறன் சகோதரர்களின் அதிகார செல்வாக்கின் முன்பு சட்டம் தன் கைகளை கட்டிக் கொண்டு விட்டது. இதே ஜெமினியில் மற்றொரு பங்குதாரராக சேர்ந்து பெரும் பணத்தை முதலீடு செய்து, கடுமையாகப் பாடுபட்டு சேனலை தூக்கி நிறுத்திய சரத் என்ற கலாநிதியின் நண்பர் ஏமாற்றப்பட்டு வெளியேற்றப்பட்டார்.


பங்குசந்தையில் சன் குழுமத்தை முக்கியப்படுத்துவதற்காக, உண்மைக்கு மாறான தகவல்களையும், கணக்குகளையும் கலாநிதி காண்பித்துள்ளார். இதன் மூலம் மத்திய அரசின் SEBI அமைப்பையும், மக்களையும் முட்டாளாக்கி சன் குழுமத்தின் சந்தை மதிப்பை பிரம்மாண்டமாக உயர்த்திக்கொண்டார்.1993ல் தொடங்கிய சன் குழுமத்தை 1985லிருந்து செயல்படுவதுபோல் அவரால் எப்படிதான் கணக்கு காட்ட முடிந்ததோ..... தெரியவில்லை. சன் குழுமத்தின் கேபிள் ஆபரேஷன் கணக்குகளில் இது வரை பாதிக்கும் குறைவான வாடிக்கையாளர் கணக்கே வருமான வரித்துறைக்கு காட்டப்பட்டு வருகிறது. இதன் மூலம் பல கோடி வருமானவரி ஏய்ப்பு செய்து வருகின்றனர்.


புதிதாக வரும் திரைப்படங்கள் சன் தொலைக்காட்சிக்குதான் விற்க்கப்படவேண்டும் என நிர்பந்திக்கிறார்கள். இந்த நிர்பந்தங்களுக்கு உடன் படாதா திரைப்படம் எவ்வளவு நன்றாக இருந்தாலும் சன் தொலைக்காட்சியின் 'டாப் 10 மூவிஸ்' திரை விமர்சனத்தில் கடைசி எண் தந்து கண்டபடி தாக்கி விடுகின்றனர்..! போதாகுறைக்கு தினகரன், குங்குமம் இதழ்களும் குதறி தீர்த்து விடுகின்றன சம்மந்தப்பட்ட திரைப்படத்தை ! இந்த ஊடகப் பலத்தை கண்டு மிரலும் தயாரிப்பாளர்கள் சன் குழுமத்திடம் சரணாகதியாகிவிடுகின்றனர்.


போட்கிளப்பில் 36கிரவுண்ட் பரப்பளவில் கலாநிதி மாறனின் 25,000சதுர அடியில் கட்டப்பட்ட பிரம்மாண்டமான பங்களா உள்ளது. ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலைப் போல் அமெரிக்கா மற்றும் லண்டனிலிருந்து தருவிக்கப்பட்ட பைபர் மற்றும் விலை உயர்ந்த மரப்பொருட்களைக் கொண்டு அழகூட்டப்பட்டு சொர்க்கபுரியிலிருக்கும் சொகுசு மாளிகைப் போல் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. சென்னையே தண்ணீர் பஞ்சத்தில் வாடினாலும் இந்த பஙுகளாவில் உள்ள நீச்சல் குளத்தில் எப்போதும் நீர் நிறைந்திருக்கும். இந்த ஆடம்பர பங்களாவை விவரிக்க ஆரம்பிப்பது பக்கங்களை வீணாக்கிவிடும் என்பதால் இத்தோடு விட்டு விடுகிறேன். ஆனால் ஒரு காலத்தில் காமராஜர் வாழ்ந்த திருமலை பிள்ளை சாலை இல்லத்தை புகைப்படமெடுத்து, 'ஏழைபங்காளன் வாழும் பங்களா பார்த்தீர்களா....? என்று ஏளனம் செய்தவர்களின் நினைப்பு ஏனோ வந்து தொலைகிறது.


சுமார் 40,000கோடிக்கு அதிபதியான கலாநிதி மாறன் தன் தந்தை முரசொலி மாறனின் மருத்துவ செலவுக்காக மத்திய அரசு செலவிட்ட ரூபாய் 40கோடியை இன்று வரை திருப்பிதர மனமில்லாதவராய் இருக்கிறார்.


வாரிசுபோட்டி வந்தது எதனால்?


அறிஞர் அண்ணா, திராவிட முன்னேற்ற கழகத்தை ஒரு ஜனநாயக இயக்கமாக தொடங்கி நடத்தினார். அவர் தனிப்பெரும் தலைவராக அறியபட்டநிலையிலும் என்.வி.நடராஜன், இரா.நெடுஞ்செழியன், கே.ஏ. மதியழகன் போன்றவற்கு சம மதிப்பளித்து அவர்களை அடுத்து தலைதாங்க தக்கவருகளாக ஆயத்தப் படுத்தினார். கருணாநிதியின் திறமைகளையும், ஆற்றல்களையும் அறிந்த அண்ணா அவர் உட்பட எவரையுமே தன தலைமைக்கு ஆபத்தான தம்பியாக கருதவில்லை.


எம்.ஜி.ஆரின் செல்வாக்கு தனக்கு ஆபத்தாகி விடுமோ என அவரை புறக்கணித்தார் கருணாநிதி. கட்சி இரண்டானது.கருணாநிதியின் தலைமையை ஏற்றுக்கொண்டபிறகும் நாவலர் நெடுஞ்செழியனை நல்ல முறையில் நடத்தவில்லை அதனால் அவரும் 1977ல் வெளியேறினார். வைகோவின் வளர்ச்சி தன் வாரிசுகளுக்கு ஆபத்துஎன்று அவரையும் அகற்றினார். இப்படி கருணாநியின் குடும்ப உறவுகள் கட்சியில் கோலோச்சமுடியும் என்ற நிலை ஏற்பட்டதால் தான் தயாநிதி மாறன் போன்றவர்கள் தான்தோன்றிதனமாக உயர் நிலைக்கு வரமுடிந்தது. கொள்கை அடிப்படையில் ஒரு இயக்கம் செயல் பட்டால் அங்கே குடும்ப ஆதிக்கம் வராது. அதுவே கொள்ளை அடிப்படையில் செயல் பட்டால் உடைமை உணர்வும், உறவுமனப்போக்கும் மேலோங்கி விடுகின்றது.


இப்போது கலைஞர் தொலைக்காட்சி ஆகஸட் 15லிருந்து ஒளிப்பரப்பாகும் என கருணாநிதி அறிவித்துள்ளார். சுமார் 60 சேனல்கள் மூன்றாண்டுகளாக அனுமதி மறுக்கப்பட்டு காத்திருப்பு பட்டியலில் இருக்கும் நிலையில், கருணாநிதி நினைத்தவுடன் ஒரு தொலைக்காட்சியை தொடங்க முடிகிறது. ஜெயலலிதா ஆட்சியில் கேபிள் டி.வி.நெட்வொர்க்கை தமிழக ஆரசு பொறுப்பில் எடுத்துக்கொள்ளும் என்று அவசரச் சட்டம் கொண்டுவந்தபோது அதை அடுத்த நாளே கவர்னரை சந்தித்து ஒப்புதல் அளிக்கவேண்டாம் என்று கேட்டவர் கருணாநிதி. அது எவ்வளவு பெரிய தவறு என இன்று அவர் உணர்ந்திருக்ககூடும். ஒரு வேளை அதே சட்டத்தை கருணாநிதியே இப்போது அமல் படுத்த முனைந்தாலும் ஆச்சிரியப்படுவதற்கில்லை.


மேலைநாடுகளில், அமெரிக்கா, ஐரோப்பாவில், ஒரே குடும்பத்திலுள்ளவர்கள் அரசியல், ஊடகம் இரண்டிலும் மேலாதிக்கம் செய்வதை தடுக்கும் சட்டம் ஒன்று உள்ளது. அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா, பிரான்ஸ், ஜெர்மன் உள்ளிட்ட நாடுகளில் ஊடகத்துறையில் தனியொரு நிறுவனமே ஒட்டுமொத்த பார்வையாளர்களையும் கபளிகரம் செய்வது மாதிரியான போக்குகளுக்கு தடை ஏற்படுத்தும் சட்டங்கள் உள்ளன. குறிப்பாக ஒரேநிறுவனம், ஒரேபிரதேசத்தில் பல சேனல்களை ஆரம்பிப்பது, காட்சி ஊடகம், அச்சு ஊடகம், வானொலி போன்ற அனைத்திலுமே ஒரே குடும்ப நிறுவனம் தனி மேலாதிக்கம் (Monopoliy) செய்வதை தடுப்பது மாதிரியான சட்டங்கள் 1980,1990களிலிருந்து அமலில் உள்ளது. இது போன்ற சட்டத்தை இந்தியாவிலும் அமல்படுத்த வேண்டி சில ஆண்டுகளாக பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், சமூக ஆர்வலர்கள் வலியுறுத்தி வருகின்றன. இதற்கு எல்லா தரப்பிலும் வலுவான ஆதரவு வெளிப்படவேண்டும்.